του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου

«Των πρακτόρων η σχολή, είναι χρήσιμη πολύ». Όχι, σκοπός μας δεν είναι να αποτίσουμε φιλολογικό φόρο τιμής στον εκλιπόντα και αναμφίβολα ταλαντούχο κωμικό Θανάση Βέγγο. Αυτόν, που σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα, «κυνηγήθηκε για τις αριστερές του ιδέες», ίσως επειδή επί επταετίας γύρισε μόνο 15 κινηματογραφικές ταινίες, αλλά επειδή ο εκλιπών δεδικαίωται ας περάσουμε στο προκείμενο; Την πρακτορολογία και την συνωμοσιολογία.
Αυτό το πλέγμα ιδεών και συναισθημάτων που εξηγεί όλα τα φαινόμενα της επικαιρότητας με βάση κάποια ή κάποιες διεθνείς συνωμοσίες. Οι άχρηστες, για παράδειγμα, κυβερνήσεις της χώρας την οδηγούν στην χρεωκοπία, αλλά δεν φταίνε αυτές παρά οι διεθνείς κερδοσκόποι οι οποίοι θέλουν το κακό μας. Ξεσηκώνονται οι χωρίς ελπίδα κάτοικοι μιας τριτοκοσμικής χώρας κατά των δεσποτών τους, αλλά κατά τα άλλα αυτό είναι έργο ξένων πρακτόρων.

Για όλα φταίνε οι συνωμοσίες, οι αόρατες αρχές και οι μυστικές υπηρεσίες, ενώ αυτοί πού έχουν κάνει χάλια, με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο, την καθημερινότητά μας, είναι αθώες περιστερές. Ενίοτε δε, έχουν το θράσος όπως π.χ οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ, να απευθύνονται στον πατριωτισμό των Ελλήνων για να σώσουν την χώρα από τους «κακούς» ξένους λύκους, στους οποίους βέβαια οι ίδιοι άνοιξαν την πόρτα.
Φυσικά και υπάρχουν κερδοσκόποι, διεθνή ‘funds', μυστικές εταιρίες, συμφέροντα πάντα διαπλεκόμενα αλλά υπάρχουν και οι εκάστοτε κυβερνώντες οι οποίοι έχουν χρέος να προστατεύουν τους πολίτες από όλους τους παραπάνω. Μήπως λοιπόν η ενασχόληση με την ανακάλυψη κάποιων διαρκών συνωμοσιών, μας κάνει να χάνουμε την πραγματικότητα και να στρέφουμε τη δράση μας σε λάθος στόχους; Μήπως η φιλολογία αλλά και η παραφιλολογία των « συνωμοσιών» έχει απλά σαν σκοπό να μας κάνει να αισθανόμαστε ανήμποροι απέναντι σε κάποιες διεθνείς δυνάμεις; Με αποτέλεσμα όλων αυτών το να μην κάνουμε τίποτα και ή να χτυπάμε κάποια πλήκτρα σε έναν υπολογιστή ή απλά να αλλάζουμε το χρώμα της ψήφου μας κάθε λίγα χρόνια.

Ας δούμε την πραγματικότητα που περιβάλλει την οικονομική κρίση της χώρας μας και επηρεάζει την ζωή του καθενός μας. Μετά το 1945 (τότε ξέρετε, πού το απόλυτο καλό νίκησε το απόλυτο κακό), οι ΗΠΑ, με την σύμφωνη γνώμη όλων των υπολοίπων χωρών ακόμη και της κραταιάς τότε ΕΣΣΔ, δημιούργησαν το σύγχρονο οικονομικοπιστωτικό σύστημα. Λίγο μετά τις στάχτες του .Β΄ΠΠ δημιουργήθηκε το ΔΝΤ, υπεγράφη η συμφωνία του Bretton Woods και καθιερώθηκε η παντοκρατορία στις συναλλαγές του δολαρίου. Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν και η οικονομία των ΗΠΑ άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα. Οι ιδιώτες ιδιοκτήτες της Ομοσπονδιακής κεντρικής Τράπεζας, αντιμετώπισαν το πρόβλημα εκδίδοντας νέα δολάρια, υποβαθμίζοντας την αξία τους. Οι Πρόεδροι των ΗΠΑ εντωμεταξύ απλά έκαναν πολέμους.

Να σου όμως που κάποιοι Ευρωπαίοι δημιούργησαν το ευρώ και αυτό άρχισε να ανταγωνίζεται το δολάριο στις διεθνείς συναλλαγές. Αυτοί οι «θρασείς» νεόπλουτοι έπρεπε να τιμωρηθούν. Και ο πιο αδύναμος κρίκος τους ήταν η Ελλάδα, μία χώρα υπερχρεωμένη, χωρίς παραγωγή, με πολιτικούς εύκολα ταλαντώμενους. Και μετά από αυτούς και κάποιοι Ιρλανδοί, και κάποιοι Πορτογάλοι κ.λ.π.
Εξαιτίας αυτών μάθαμε ότι υπάρχουν κερδοσκόποι και funds και κάποιοι γαμψομύτηδες που θέλουν το κακό μας, ίσως εδώ και πολλά χρόνια, απλά τώρα τους δώσαμε την ευκαιρία να μας χτυπήσουν σε ένα παγκόσμιο γεωπολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι.
Παράλληλα όμως με την δημιουργία του ευρώ κάποιοι τριτοκοσμικοί, πλούσιοι σε πρώτες ύλες και πρωτογενή παραγωγή σκέφτηκαν να ξεφύγουν από τα δεσμά του δολαρίου και να στραφούν στον νέο ισχυρό οικονομικό παίχτη, την Ευρώπη. Ποιοι είναι αυτοί; Μα το απόλυτο «κακό» της υφηλίου: ο Τσάβες της Βενεζουέλας, ο μακαρίτης Σαντάμ, ο «γραφικός» Αχμαντιντετζάντ και οι μουλάδες του Ιράν. Μα πιστεύει κανείς ότι το Ιράν πολεμιέται εξαιτίας της άρνησης της παραδοχής του εβραϊκού ολοκαυτώματος και των δήθεν πυρηνικών του ή επειδή τα τελευταία χρόνια πουλάει το πετρέλαιο του σε ευρώ και όχι σε δολάρια; Πρόσφατα, ένας άλλος «τρελός» της οικουμένης θέλησε να πουλήσει τον μαύρο χρυσό της χώρας του σε ευρώ και όχι σε αμερικανικό νόμισμα, ο Καντάφι της Λιβύης. Είπατε τίποτα; Οι διεθνείς συνωμοσίες δεν είναι πλέον καθόλου κρυφές και όσο γρηγορότερα μάθουμε την πραγματικότητα τόσο πιο εύκολα θα πάψουμε να κυνηγάμε φαντάσματα και θα επικεντρωθούμε στον πραγματικό εχθρό.

Τον οικονομισμό και την διεθνή πιστωτική πραγματικότητα που θέλει τους λαούς, τα έθνη, τα κράτη και τους πολίτες χρεωμένους σε μία διεθνή φούσκα. Αφήστε λοιπόν τους διάφορους ντόπιους «εχθρούς» του ΔΝΤ να πάνε αύριο 9 Μαΐου να καταθέσουν τα αντιφασιστικά διαπιστευτήριά τους στο σύστημα της παγκόσμιας υποδούλωσης που δημιουργήθηκε από την νίκη του Β'ΠΠ. Εμείς πάντοτε, ας είμαστε απέναντι τους, με το αίμα ενάντια στον χρυσό, με τους λαούς ενάντια στην παγκοσμιοποίηση.

πηγή: Ελεύθερος Κόσμος