Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον την φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας το τελευταίο διάστημα και απορώ! Είναι πραγματικά τραγικό να βλέπεις την κυβέρνηση της χώρας σου να υπονομεύει την πατρίδα την οποία υποτίθεται διοικεί και να βρίσκει ως άλλοθι τα λάθη των προηγούμενων.

Η εκλογή Παπανδρέου ήταν σίγουρο ότι θα έφερνε αλλαγές στην διακυβέρνηση της χώρας. Παρόλα αυτά, έχουν περάσει ήδη 5 μήνες, έχουν αλλάξει άρδην τα οικονομικά πλάνα και δεδομένα κι ακόμα ακούμε για μέτρα και θυσίες! Κανένα μέτρο και καμία αλλαγή δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο για την αποπληρωμή τεράστιων χρεών. Ο λόγος είναι η μικροκομματική σκοπιμότητα του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος ψάχνει τον αποδιοπομπαίο τράγο για να φορτώσει τα δικά του αδιέξοδα. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε το γνωστό τσιτάτο "για όλα φταίει ο Καραμανλής και τα μαγειρέματα Αλογοσκούφη" αλλά κάπου στου δρόμου τα μισά διαφάνηκε ότι δεν τους παίρνει αφού έβγαιναν στο προσκήνιο μαγειρέματα του 2001 με την Goldman Sachs. Τώρα βρέθηκε ένα εξίσου εύκολο θύμα "για όλα φταίνε οι κακοί Γερμανοί", προβαίνοντας μάλιστα και σε φοβερές δηλώσεις περι αποζημιώσεων και απογόνων του Χίτλερ, λες και την Γερμανία δεν την έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ!

Την ίδια ώρα, η Αξιωματική αντιπολίτευση του Αντ. Σαμαρά κινείται σε πολύ υποτονικούς ρυθμούς καθώς ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει απ' ο,τι φαινεται ξεκαθαρίσει πως θα κινηθεί. Τα βαρίδια του παρελθόντος τον ακολουθούν κατά πόδας καθώς αυτά τον στήριξαν προκειμένου να κερδίσει τη μάχη της διαδοχής. Έτσι, αναγκάζεται να γυρίσει πίσω το κεφάλι και να στηρίξει τον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό της χώρας και για πολλούς υπαίτιο των σημερινών προβλημάτων. Αυτή η τακτική σίγουρα δεν αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων και αλλαγών. Επιπλέον, το παιχνίδι τακτικής που ακολουθεί ο Γ. Καρατζαφέρης από τα δεξιά του, αναγκάζει τον Αντ. Σαμαρά να ανεβάζει τους τόνους σε σημείο που να θεωρείται ουρά του ΛΑ.Ο.Σ. αφού τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και τους βερμπαλισμούς του προέδρου Γ. Καρατζαφέρη (βλέπε πολεμικές αποζημιώσεις Γερμανίας).

Η Αριστερά σε αυτή την τεράστια ευκαιρία που τις δίνεται να αποδείξει ότι είναι δίπλα στον απλό Έλληνα εργαζόμενο, αναλώνεται στην πάγια συνθηματολογία του "ΟΧΙ" χωρίς καμία ρεαλιστικού τύπου πρόταση. Με την τακτική αυτή είναι βέβαιο πως θα συνεχίσει να πλέει σε αβαθή ύδατα διατηρώντας επάξια το ρόλο της απλής διαμαρτυρίας.

Τέλος, αξίζει προσοχής η στάση του Γ. Καρατζαφέρη ο οποίος φαίνεται πως στην προσπάθειά του να καταστεί υπεύθυνος συνομιλητής της κυβέρνησης, σπρώχνει την ατζέντα ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην οικονομία καταθέτοντας προτάσεις που φαίνεται πως έχουν συζητηθεί και στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Δεν είναι τυχαίο πως ο Παπανδρέου προσπαθεί να βάλει μπροστά το ΛΑ.Ο.Σ. και να συνομιλήσει μαζί του, προφανώς για λόγους τακτικής αφού έτσι θα δοθεί σαφές μήνυμα στην πολυκατοικία ότι τα κλειδιά της διαχείρισης τα κρατάει ο συνονόματος του πρωθυπουργού. Κανείς δεν ξέρει που μπορεί να καταλήξει αυτή η ανταλλαγή απόψεων και το συναινετικό κλίμα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οδεύουμε προς τα βράχια χωρίς τιμονιέρη και ικανό πλήρωμα!