Ρεπορτάζ της Ελεύθερης Ώρας

Αργά προχτές το βράδυ, πριν ακόμη βγουν τα τελικά αποτελέσματα γράφαμε: “Το γεγονός όμως του ότι ένα κόμμα παλεύει για να επιβιώσει, ενώ λίγους μήνες πριν βρισκόταν κοντά ακόμη και σε διψήφιο νούμερο σημαίνει πολλά.

 Η επόμενη ημέρα στον ΛΑΟΣ θα είναι ενδιαφέρουσα, είτε μπει στην Βουλή είτε όχι. Το κόμμα πλήρωσε ακριβά τρία πράγματα. Το πρώτο ήταν η κεντροδεξιά στροφή του και η απόπειρά του να ενταχθεί στο μεταπολιτευτικό σύστημα την ίδια στιγμή που αυτό κατέρρεε. Η σειρά κινήσεων που ξεκινά από την υπερψήφιση του πρώτου μνημονίου, συνεχίζει στην συμμετοχή της κυβέρνησης Παπαδήμου, το “χάσιμο” των δύο πρωτοκλασάτων στελεχών του που επέλεξαν την Νέα Δημοκρατία.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Είναι ξεκάθαρο ότι ο ΛΑΟΣ απέτυχε να οσμιστεί την μετά του μνημονίου κατάσταση του ελληνικού λαού. Λειτούργησε σαν να ήταν στο 2009. Επίσης σημαντική ήταν η χρόνια “ακροφοβία” του και η προσπάθειά του να λειτουργήσει «καθωσπρεπικά».

Ο τρίτος παράγοντας ήταν και εδώ ιδιαίτερα σημαντικός. Το κόστος που πλήρωσε ο ΛΑΟΣ, επειδή το κόμμα μπήκε σε λογική διαχείρισης της εξουσίας. Κάτι το οποίο το μετέτρεψε από αντιπολίτευση σε συμπολίτευση. Η ρητορική της ρήξης εξαφανίστηκε και επανεμφανίστηκε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές.

Πλέον αντιμετωπίζει και σοβαρότατο στελεχιακό πρόβλημα. Η επόμενη ημέρα όποιο και εάν είναι το αποτέλεσμα θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ειδικά εάν αποφασιστεί κάποιου είδους αυτοκριτική, εσωκομματική ή εξωκομματική.”

Η επόμενη ημέρα ήλθε να μας επιβεβαιώσει άμεσα. Τελικά ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την παρουσία του στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο, όσο μικρή και αν από ότι φαίνεται θα είναι αυτή.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, των τελείως αρνητικών αποτελεσμάτων, ήλθε σαν... σφαλιάρα στην οδό Καλλιρρόης, όπου παρόλο του ότι οι ενδείξεις υπήρχαν, ο κόσμος της είχε σχηματίσει την άποψη ότι τα “γκάλοπ” ήταν στημένα και ότι ο ΛΑΟΣ είχε μία σταθερή βάση του 3.5 με 4% η οποία είναι μπετόν αρμέ.

Αυτές οι προσδοκίες διεψεύσθησαν και αποδείχθηκε ότι τελικά ακόμη και το μπετόν – αρμέ μπορεί να ραγίσει, υπό τις κατάλληλες συνθήκες. Και αυτές οι συνθήκες φαίνεται ότι τελικά πρόλαβαν τον ΛΑΟΣ και τον άφησαν εκτός Βουλής, ως παρατηρητή των εξελίξεων.

Οι λόγοι δεν ήταν σαφώς μόνο αυτοί που επιγραμματικά αναφέραμε χθες. Είναι πολύ περισσότεροι. Η ουσία όμως πίσω από σχεδόν όλους είναι ότι ο ΛΑΟΣ έχασε την δυναμική του, επειδή έχασε την επαφή του με τον παλμό της κοινωνίας. Ο κοινοβουλευτικός αγώνας στον οποίο είχε επιδοθεί ο ΛΑΟΣ από ό,τι φαίνεται αποξένωσε επί της ουσίας ένα μεγάλο κομμάτι του στελεχιακού δυναμικού του, από την επαφή με τον απλό κόσμο.

Οι κεντρικές επιλογές του κόμματος, οι οποίες το έφερναν συχνά πυκνά σε συγκρούσεις με την βάση του – κάτι που όσο και εάν θέλουν να αρνηθούν κάποιοι ισχύει – στο όνομα του “κοινού καλού”, ερχόντουσαν η μία μετά την άλλη. Και το 2,9  που πήρε ο ΛΑΟΣ και το οποίο είναι ακριβώς το μισό από το 5,8% που είχε πάρει στις προηγούμενες εκλογές, δεν σημαίνει ότι ο ΛΑΟΣ έχασε την μισή του βάση. Οι απώλειες ήταν πολύ μεγαλύτερες, απλά ένα συγκεκριμένο ποσοστό αναπληρώθηκε από εισροές κυρίως από κάποιους απογοητευμένους του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ.

Ποιά είναι η επόμενη ημέρα στον ΛΑΟΣ;

Η επόμενη των εκλογών ημέρα στον ΛΑΟΣ, όπως είναι φυσικό δεν ήταν καθόλου ευχάριστη. Όπως διαρρέεται από αρκετές πηγές, ο πρόεδρος του κόμματος δέχθηκε πολύ “γκρίνια” από συνεργάτες του, αλλά και το στελεχιακό δυναμικό του κόμματος “βράζει”. 

Στην οδό Καλλιρρόης υπήρχε διαρκής κίνηση και για τις επόμενες ημέρες έχουν προγραμματισθεί σειρά επίσημων και ανεπίσημων επαφών, συγκλήσεων οργάνων του κόμματος και ούτω καθ' εξής. Προς στιγμήν η απογοήτευση δείχνει να μην έχει καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του κόμματος, μόνο και μόνο επειδή όλα δείχνουν ότι η χώρα θα οδηγηθεί ξανά σύντομα σε εκλογές.

Η ουσία όμως είναι ότι ένα μεγάλο μέρος της αποτυχία δεν μπορεί να χρεωθεί πολιτικά πουθενά αλλού, παρά στον πρόεδρο του ΛΑΟΣ και στους στενούς συνεργάτες του. Και αυτό προκαλεί κάποιου είδους αναταραχές. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το κόμμα πλήττεται από μία ένδεια στελεχών πρώτης γραμμής, τα οποία έχουν «διατρητικότητα» στο ευρύ κοινό.

Αλλά και ότι η ίδια η εικόνα του Γ. Καρατζαφέρη έχει πληγεί αρκετά από την στιγμή που υπεγράφη το πρώτο μνημόνιο. Και κάποιοι δεν διστάζουν να μιλούν για την ανάγκη να βγούν πιο μπροστά νέα ... πρόσωπα. Χαρακτηριστική ήταν η ρήση γνωστού στελέχους του κόμματος, το οποίο σε όχι και τόσο ιδιωτική του συζήτηση εξέφραζε την ανάγκη να βρει ο ΛΑΟΣ τον δικό του... Τσίπρα. Και ηλικιακά και από πλευράς... image, οι επιλογές του ΛΑΟΣ δεν είναι και τόσες πολλές!

Από εκεί και πέρα τις πρώτες ώρες μετά την ήττα, η κατάσταση στον ΛΑΟΣ απ' έξω μοιάζει παγωμένη. Και αυτό διότι οι διαδικασίες περιορίζονται στον απόλυτα εσωτερικό κύκλο. Μέχρις στιγμής δεν έχει γίνει ούτε καν ένας σοβαρός απολογισμός του τι έφερε αυτή την ήττα. Με εκλογές να έρχονται σε 40 ημέρες, κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει καιρός για χάσιμο.

Είναι σαφές ότι κάτι χρειάζεται να αλλάξει. Και στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να γίνει και κάποιου είδους αυτοκριτική. Κυρίως πρέπει να αλλάξει το image του κόμματος όπως αυτό προβάλλεται προς τα έξω. Γιατί αυτή την στιγμή η εικόνα του ΛΑΟΣ είναι αυτή του κόμματος που ευκαιριακά δεν διστάζει να αλλάζει κεντρικές πολιτικές του επιλογές. Δίκαια ή άδικα, αυτή είναι η εικόνα που έχει ο κόσμος.

Μπορεί ο ΛΑΟΣ να επιστρέψει από τον... τάφο της κοινοβουλευτικής απουσίας; Δεν ξέρω. Είναι κάτι που θα το κρίνουν οι επόμενες ημέρες. Το τι θα σηματοδοτήσουν αυτές θα το μάθουμε κατά πάσα πιθανότητα μέσα στον Ιούνιο, όταν και θα λάβουν χώρα οι εκλογές στην πιθανή περίπτωση που οι Τσίπρας και Βενιζέλος, επιστρέψουν και αυτοί την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, όπως έκανε και ο Αντώνης Σαμαράς, με συνοπτικές διαδικασίες.

Δημήτρης Παπαγεωργίου