Αυτά που συμβαίνουν στην εξωτερική μας πολιτική είναι απίθανα. Φαντάζομαι οι ξένες διπλωματικές υπηρεσίες θα παρακολουθούν στενά τις κινήσεις μας για να τις καταγράφουν και να τις εγγράφουν στα εγχειρίδια του Διπλωματικού Σώματος ως "Παράδειγμα προς Αποφυγή".
Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε.

Η κατάσταση στην περιοχή Σινκγιανγκ της Κίνας, όπου υπάρχει πλειοψηφία μουσουλμάνων Κινέζων (Ουιγούροι) και Κινέζων Χαν είχε απρόσμενα αποτελέσματα με πολλές συγκρούσεις, νεκρούς και τραυματίες. Ο Τούρκος πρωθυπουργός μίλησε για γενοκτονία των Ουιγούρων και κάλεσε τους μουσουλμάνους σε αλληλεγγύη. Αυτή η δήλωση διόλου τυχαία δεν είναι καθώς προωθείται η περιφερειακή δύναμη της Τουρκίας να φτάσει ως τα βάθη της Ανατολής. Η πίσω αυλή της Τουρκίας περιέχει χώρες του Καυκάσου όπου κυριαρχούν σε πολλές περιπτώσεις τα τουρανικά φύλα (βλέπε Τουρκμενιστάν, Αζερμπαϊτζάν) αλλά συνεχίζεται μεχρι το Πακιστάν και τις εσχατιές της Κίνας. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν συμβαίνει χωρίς την σύμπραξη των Η.Π.Α.

Αυτό όμως που μας προκαλεί εντύπωση και αφορά την Ελλάδα είναι η όλη στάση της απέναντι στο ζήτημα. Το δόγμα "ο εχθρός του εχθρού σου είναι φίλος σου" δεν εγκαταλείπεται ποτέ, ειδικά σε περιπτώσεις που αφορούν μια εν δυνάμει υπερδύναμη όπως η Κίνα και το αντίπαλον δέος στη γειτονιά μας, την Τουρκία. Φυσικά, κανένα κράτος δεν μπορεί απροκάλυπτα να στηρίξει τέτοιες πρακτικές αλλά σίγουρα μια καλύτερη αντιμετώπιση που θα αφορά σειρά ζητημάτων που περνάνε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει.

Αντί λοιπόν να παραμένουμε νωθροί και ηττοπαθείς, προτιμούμε τη δράση προς το συμφέρον της Πατρίδος. Και αυτό προϋποθέτει πολλές αλλαγές στην πολύ προβλέψιμη και εμφανώς δυσλειτουργική μας εξωτερική πολιτική. Νέες συμμαχίες, αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης των κρίσεων και κυρίως εξωτερική πολιτική επί βάσεων κι όχι με επικοινωνιακούς σχεδιασμούς είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Μέχρι τότε: Kαληνύχτα Dora