Σκεφτόμουν να γράψω κάτι για τα μπλογκ και τους μπλογκερς που νοιώθω ότι λείπουν από την ελληνική μπλογκόσφαιρα (ή που τουλάχιστον δεν έχω ανακαλύψει) κι ένα πρωινό tweet του Σ. Χαϊκάλη μ’ έφερε ακριβώς σε ένα τέτοιο. Το PandemicFlu είναι ένα μπλογκ για την γρίπη των χοίρων που γράφεται από ένα γιατρό (κατά δήλωσίν του). Είναι ένα μπλογκ για ένα θέμα υγείας της επικαιρότητας για το οποίο επικρατεί πανικός, τρομολαγνική πληροφόρηση και που αναγκαστικά δεν μπορεί να καλυφθεί επαρκώς από τα μέσα ενημέρωσης για τον απλούστατο λόγο ότι οι δημοσιογράφοι δεν είναι γιατροί. Αυτοί όμως που είναι γιατροί μπορούν να αναπληρώσουν το κενό της ενημέρωσης και στην περίπτωση του PandemicFlu είναι ευτύχημα που προσπαθούν να το κάνουν.

Τα μπλογκ που λείπουν στην Ελλάδα είναι τα θεματικά μπλογκ. Έχουμε περίσσεια από προσωπικά μπλογκ και υπερπερίσεια από γενικά (κι αόριστα) ενημερωτικά μπλογκ.

Τα μεν προσωπικά μπλογκ υπηρετούν άλλες ανάγκες από την ενημέρωση. Τα δε ενημερωτικά δεν μπορούν να αποφύγουν την γενικολογία της ενημέρωσης των κύριων μέσων ενημέρωσης. Πίσω τους πρακτικά βρίσκονται οι ίδιοι ή του ίδιου τύπου άνθρωποι: δημοσιογράφοι με μόνο γενική γνώση.

Να μην παρεξηγηθώ: δεν είναι σκοπός μου να μειώσω τους δημοσιογράφους ή τη δημοσιογραφία γενικά. Όχι πως δεν έχω πράγματα να τους προσάψω. Αλλά και σε μια ιδανική δημοσιογραφική συνθήκη, ο δημιοσιογράφος περιορίζεται από τις γνώσεις του που δεν μπορούν να συγκριθούν με του ειδικού.

Πίσω από τα θεματικά μπλογκ βρίσκονται συνήθως άνθρωποι που έχουν ένα τουλάχιστον από τα δύο χαρακτηριστικά: αγάπη για το αντικείμενο που παρακολουθούν και ειδική γνώση.

Κι είναι ακριβώς ο χώρος της υγείας που σκεφτόμουν ότι έχει έλειψη από σχετικούς μπλογκερς, από insiders, από παθόντες όπως η Αμαλία, γενικά από αυτούς που ο δημόσιος διάλογος τους μπορεί να αναδείξει και να φωτίσει θέματα που κινούνται μεταξύ δεισιδαιμονίας και διαφθοράς.

Κι είναι κι άλλοι τέτοιοι χώροι, πέραν της υγείας, που σκέφτομαι: οι μηχανικοί των κατασκευών, οι άνθρωποι της ναυτιλίας, οι αρχαιολόγοι κ.α.

Τέτοια μπλογκ σαν κι αυτά που έχω στο νού μου, δεν μπορούν να είναι επαγγελματικά. Δεν το δικαιoλογεί το σαφώς πιο περιορισμένο δυνητικό αναγνωστικό κοινό που μπορούν να έχουν, αλλά κυρίως δεν το αντέχει το θέμα τους. Γιατί αμέσως η επιδίωξη του κέρδους θα δημιουργούσε υπόνοια κι έρρεισμα για μη αντικειμενικότητα στην κάλυψη των θεμάτων.

Αυτά τα μπλογκ μπορούν να γεννηθούν μόνο από περισσό πάθος για ένα θέμα, και να συνεχίσουν να κινούνται απ’ αυτό. Ο πλούτος που μπορούν να αφήσουν όμως είναι ανυπολόγιστος.

* Καταρχήν μπορούν να αποτελέσουν σταθερό σημείο κριτικής και διαφώτισης της γενικής ειδησεογραφίας γύρω από το θεματικό τους αντικείμενο.
* Έπειτα μπορούν να έλξουν άλλους ειδικούς του χώρου, έστω σαν απλούς σχολιαστές που όμως μπορούν να αφήσουν στο ανεξίτηλο ιντερνετικό βιβλίο την παρακαταθήκη της γνώσης/γνώμης τους για να διαφωτίζει μέσω Google Search (άντε και Bing πλέον).
* Ακόμη, μπορούν ομαδικά να συντελέσουν έργο συλλογής πρωτογενούς πληροφόρησης από αυτόπτες, παθόντες, συμμετέχοντες κτλ, και να λειτουργήσουν σαν πηγή ειδήσεων.
* Και, τέλος, μπορούν με συλλογική προσπάθεια, να υποκαταστήσουν την έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη σ΄αυτούς τους χώρους ερευνητική δημοσιογραφία για να βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο σε μεγάλα θέματα.

Αυτά τα μπλογκ θα ήθελα να δω. Κι εύχομαι να είναι μόνο επειδή είμαι τυφλός που δεν τα βλέπω.

πηγή: Μetablogging

Σχόλιο: To blog μας είχε παρουσιάσει μια χαρακτηριστική περίπτωση επιτυχημένου θεματικού blog στις Η.Π.Α. (δες εδώ). Καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά στο εξαιρετικό metablogging.gr το οποίο με τον καθαρό του λόγο και την αμεσότητα που το διακρίνει στην παρουσίαση των θεμάτων του, ανακαλύπτουμε τον άγνωστο μικρόκοσμο των social media. Ευχόμαστε να συνεχίσει την πολυ καλή δουλειά...