Πολλά ακούγονται για το Facebook. Από φακέλωμα και εκβιασμούς, μέχρι ερωτικά ραντεβού και επικίνδυνες διαφημίσεις.
Ήταν λογικό κάτι τέτοιο να συμβεί, αφού κάθε κοινωνικό φόρουμ και ιντερνετική εστία επαφής ανθρώπων, παίρνει τη μορφή της αληθινής κοινωνίας. Και μη πει κανείς πως τέτοια φαινόμενα δεν υπάρχουν στην πραγματική ζωή. Η μόνη διαφορά είναι το γεγονός ότι όλα στο Ίντερνετ κυλούν ανεξέλεγκτα.
Αφορμή για το παρόν θέμα αποτελεί μια διαφήμιση στο Facebook στα ελληνικά, όπου κάποιοι διεστραμμένοι με τη φωτογραφία μιας ανήλικης κοπέλας, ρωτούσαν τους χρήστες αν θέλουν να τη δουν γυμνή.Και εδώ έγκειται το μεγάλο ερώτημα για πολλούς από μας: Λέμε ναι στην πλήρη ελευθερία και ανεχόμαστε τέτοιου είδους ανήθικες περιπτώσεις ή βάζουμε κανόνες με κίνδυνο την περιχαράκωση της μαγείας της ελευθερίας; Δεν πρόκειται να λύσουμε βέβαια εμείς το ζήτημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοια φαινόμενα για να εκλείψουν δεν αρκεί μόνο η καταστολή.

Αν προσέξουμε τι πουλάει στην ελληνική τηλεόραση, τι παίζει στις διαφημίσεις, τι πλασάρουν οι διάφορες κινηματογραφικές ταινίες, θα καταλάβουμε ότι βιώνουμε την απόλυτη κατάπτωση σε ζωώδη ένστικτα. Μόνιμο θύμα η γυναίκα, το νέο κορίτσι και γενικότερα η επόμενη γενιά που δέχεται ακατάπαυστα τη σάπια λάμψη ενός ημίγυμνου μοντέλου, ως το πρότυπο ομορφιάς και επιβολής στην κοινωνία. Φυσικά, δεν ανακαλύψαμε την Αμερική, ούτε κάναμε καμιά σπουδαία επισήμανση στις ήδη χιλιάδες διαπιστώσεις.

Αυτό όμως που πρέπει να έχουμε πάντοτε κατα νου, είναι ότι το κυριότερο πρόβλημα στη σημερινή κοινωνία δεν είναι άλλο από την έλλειψη αξιοπρέπειας. Έχουμε κατα πολύ ξεπεράσει τα όρια του αυτοεξευτελισμού και ως άτομα και ως κοινωνία. Δεχόμαστε να μας κυβερνούν οι ανίκανοι, να μας διασκεδάζουν οι ξεπεσμένοι και να μας μαθαίνουν οι αγράμματοι. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί πάψαμε να βάζουμε το όριο. "Μέγας αγών προκύπτει ταις ψυχαίς" μας λέει ο Πλάτων, χτυπώντας το καμπανάκι στην νωθρότητα και το κυνήγι της εύκολης απόλαυσης, η οποία δεν ικανοποιεί ποτέ το αλαζονικό μας εγώ.Πρόταση προς τους σύγχρονους ήρωες αυτής της τραγωδίας: Μην υποκύψετε ποτέ στο ρεύμα που μας παρασέρνει όλους. Παραμείνατε εμπόδιο στο χείμαρρο της ρυπαρότητας και της κατάπτωσης.
Και για όλους εμάς που γίναμε θύμα της ανυπαρξίας σταθερών πνευματικών βάσεων, ας προσπαθήσουμε να μην πέσουμε αναίμακτα σ' αυτό τον θηριώδη πόλεμο ενάντια στην πραγματική ζωή. Ας αποκτήσουμε ξανά τη χαμένη μας αξιοπρέπεια σαν άτομα, σαν κοινωνία, σαν πατρίδα. Ο βούρκος είναι για τα γουρούνια. Ο πραγματικός άνθρωπος βρίσκεται αλλού.