Ως τώρα, παρακαλουθούμε την μάχη των blogs από μεγάλη απόσταση, καθώς το συγκεκριμένο blog δεν έχει καμία βλέψη για πρωτιές και χρήματα, ούτε φυσικά για προπαγάνδα. Είναι ένα μέσο έκφρασης και προβολής ιδεών, ανθρώπων που κάνουν το κέφι τους και την τρέλα τους πράξη.

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, ίσως να μην ήταν τίποτε άλλο από μια απόδειξη πως τα blogs μπορούν να γίνουν το καλύτερο αλλά και το χειρότερο μέσο ειδήσεων. Το troktiko και τόσα άλλα ειδησεογραφικά blogs τα οποία δημιουργήθηκαν από δημοσιογράφους, ήταν λογικό να πάρουν μεγάλο μερίδιο επισκεψιμότητας, με αποτέλεσμα να προβάλλουν ειδήσεις κι ορισμένες φορές να επηρεάζουν το κοινό τους. Αποκαλύψεις, ρεπορτάζ που αφορούν πολιτικούς παράγοντες και επιχειρηματίες έβγαιναν το ένα μετά το άλλο, με τις διαψεύσεις να ακολουθούν και τις μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση να πέφτουν βροχή.

Η δολοφονία Γκιόλα ήταν μήνυμα. Μήνυμα προς όλους εκείνους που ξεκίνησαν το blogging ερασιτεχνικά και άφησαν ελεύθερο πεδίο στα σκουπίδια να δράσουν. Ο Γκιόλιας δεν είναι ούτε ήρωας ούτε εγκληματίας. Ήταν ένας από εκείνους που αποφάσισαν να κάνουν το άλμα και να γίνουν ο λύκος στη θέση του λύκου. Όμως ο λύκος που έχουμε συνηθίσει, καλώς ή κακώς κάνει κουμάντο χρόνια τώρα και κανείς μα κανείς δεν πρόκειται να τον κουνήσει, όσο εκείνοι οι πρώτοι δεν κάνουν την ανατροπή. Οι πρώτοι ταξιδευτές του blogging, οι ανώνυμοι επώνυμοι, εκείνοι που αθόρυβα αλλά σταθερά διέδιδαν το μήνυμα του μέσου.

Δεν θα μακρυγορήσουμε! Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε. Ένας κύκλος τελείωσε. Δυο χρόνια γεμάτα δράση και γράψιμο βρίσκονται πλέον στο ράφι της ιστορίας. Συνεχίζουμε δυνατά με φρέσκες ιδέες και προτάσεις, προκειμένου ο χώρος της μπλογκόσφαιρας να γίνει πραγματικά επαναστατικός κι όχι ακόμη ένα καρκίνωμα σε μια κοινωνία που αργοπεθαίνει.