Αυτοί είναι η Αριστερά;

του Γρηγόρη Νικολόπουλου

Μόνον 120 υπάλληλοι απήργησαν προχθές στην Εθνική Τράπεζα. Οι άλλοι εργάστηκαν επιδεικνύοντας αίσθηση ευθύνης τις δύσκολες αυτές ώρες. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι απαγόρευαν τον απόπλου των πλοίων, ακυρώνοντας τις πενταήμερες των σχολείων και αφήνοντας τους μικροκαταστηματάρχες των νησιών χωρίς φράγκο. Τώρα πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Και η πρώτη που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της είναι η κυρία Αλέκα Παπαρήγα, η οποία διατάζει τους ψηφοφόρους της να μη σέβονται τις αποφάσεις των δικαστηρίων για τις απεργίες τους. Από κοντά και διάφοροι άλλοι που κραυγάζουν- όπως ο κ. Π. Λαφαζάνης- να διώξουμε με τις κλωτσιές τους υπαλλήλους του ΔΝΤ από τη χώρα και διάφορες άλλες τέτοιες ψευτοεπαναστατικές παραινέσεις προς τους νεότερους από τους δεινόσαυρους της αριστερής ιδεολογίας.

Τι παριστάνουν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες που βρίσκονται στη Βουλή; Ως πότε θα επιδιώκουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα εις βάρος του λαού; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η χώρα χρεοκόπησε; Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρξει συσπείρωση και κοινωνική συνοχή;

Αναρωτιέμαι ειλικρινά: Πιστεύουν οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι απόψεις που εκφράζουν οι ηγέτες τους και τα ισχυρά στελέχη των κομμάτων τους είναι σήμερα η ενδεδειγμένη στάση έναντι της κρίσης; Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι η απέχθεια προς τη ΝΔ, το ΠαΣοΚ και τον δικομματισμό είναι δικαιολογημένη. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, οργισμένοι με όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Αμφισβητώ όμως το ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, που είναι κατά κανόνα άνθρωποι της εργασίας και του μόχθου, συμφωνούν με την αγνόηση της Δικαιοσύνης, με την κατάληψη όλων των δημοσίων υπηρεσιών και των επιχειρήσεων. Αμφισβητώ επίσης το ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονταικαι βρίσκονταν πάντα ανεξαρτήτως κυβερνήσεων- μέσα στα κρατικά θεσμικά όργανα, αλλά και οι υπόλοιποι οι οποίοι είναι σε μεγάλο ποσοστό οραματιστές, ιδεολόγοι και άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών, συμφωνούν με τις κραυγές του κ. Λαφαζάνη και τις προτροπές του περί κλωτσηδόν αποπομπής των τεχνοκρατών του ΔΝΤ.

Η ώρα είναι δύσκολη, η απογοήτευση όλων μας πολύ μεγάλη, ο φόβος για το μέλλον ισχυρός. Η ανατροπή που πρέπει να γίνει είναι ανατροπή αξιών και όχι ανατροπή θεσμών. Οι απόψεις αυτές, που διατυπώνονται από μέρος της Αριστεράς, αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στην εκμετάλλευση της απελπισίας του κόσμου για ίδιον όφελος.
πηγή: Το ΒΗΜΑ