Νέες Κατηγορίες εναντίον του Νίκου Μιχαλολιάκου από ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής

του Γ. Γιαννόπουλου (ένας εκ των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής από την ίδρυσή της, συγκατηγορούμενος στην υπόθεση των βομβών με τον Ν. Μιχαλολιάκο, Εθνικοσοσιαλιστής) *

Ενώ έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου να μην ασχολείσαι πλέον με τα «πολιτικά» σε ένα κόσμο που έχει αλλάξει προ πολλού και είναι χωρίς αξίες και ιδανικά, κάτι πάντοτε συμβαίνει, που σου επαναφέρει στη σκέψη, γεγονότα και μνήμες. Και που, συνήθως, έχουν την κατάληξη την ίδια, να λες δηλαδή: «Κάποιος πρέπει να πληρώσει που να πάρει ο διάβολος!»

Η Χ.Α. δια του αρχηγού της, αποκήρυξε  επανειλημμένως τον Εθνικοσοσιαλισμόν ενώπιον της τηλοψίας και σε αρκετά ΜΜΕ, εις συνεντεύξεις προς … «γυναικωτούς» δημοσιογράφους και αλλαχού. Η συχνότης  μάλιστα αυτής της αποκηρύξεως ξεπέρασε και αυτούς τους δηλωσίας του ΚΚΕ οι οποίοι εδήλωναν - πλην όμως, άπαξ - ότι αποκηρύττουν το ΚΚΕ και τις παραφυάδες του, μας υποχρεώνει να σκεπτόμεθα ότι ο, περί του οποίου ο λόγος, ουδέποτε υπήρξε Εθνικοσοσιαλιστής. Οι Εθνικοσοσιαλισταί, κύριοι, ουδέποτε αποκηρύττουν την πίστη τους. «Τιμή μου η πίστης μου» ήταν θα είναι πάντοτε το πιστεύω και ο όρκος των Εθνικοσοσιαλιστών απανταχού της γης!

Είμεθα Εθνικισταί, επαναλαμβάνει συνεχώς ο αρχηγός της Χ.Α. Μα Εθνικισταί οφείλουν να είναι όλοι οι Έλληνες, όλοι οι Γάλλοι, οι Άγγλοι, οι Βούλγαροι και ούτω καθ’ εξής, όλοι οι λαοί  του κόσμου. Το να είσαι Εθνικιστής δεν είναι ιδεολογία αλλά χρέος των λαών προς τις πατρίδες των. «Δεν είμαι Εθνικοσοσιαλιστής, είμαι Εθνικιστής», λέγει ο αρχηγός της Χ.Α. Όχι δηλαδή, ότι ένας Εθνικιστής δεν μπορεί να είναι Εθνικοσοσιαλιστής, αλλά χαιρόμεθα που το δηλώνει επιπροσθέτως, δια να γνωρίζουμε τι θα του χρεώσουμε στο μέλλον.

Τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα πράγματα, πρόκειται  περί ενός αρχηγού κοινοβουλευτικού κόμματος - το «γενικός γραμματέας του κινήματος» δεν ακούγεται πλέον - μπορεί να αναμένει να εξέλθει του κοινοβουλίου για να ξαναγίνει «εθνικοσοσιαλιστής» αλλά δεν πείθει πλέον κανένα.  Ευτυχώς που η Χ.Α. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ!

Σκέπτομαι ότι οι αφιερώσεις επί παντός είδους αντικείμενα του «Αρχηγού» (βιβλία, αναμνηστικά, σημαίες) προς Συναγωνιστάς παλαιούς συντρόφους και Εθνικοσοσιαλιστάς, μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού Ελληνικού Κινήματος, οι χαιρετισμοί, οι ομιλίες, οι διαβεβαιώσεις, τα τραγούδια και οι όρκοι του δεν ήσαν παρά απλά σκαλοπάτια δια να γίνει ένας απλός αρχηγός ενός … κοινοβουλευτικού κόμματος. Αυτά είναι λίγο -  πολύ γνωστά εις τους περισσοτέρους. Όμως οι προδοσίες, οι εγκαταλείψεις, τα κτυπήματα πισώπλατα, οι συνεργασίες με το εκάστοτε κράτος, οι ρουφιανιές, πάντοτε εις βάρος των νέων ανθρώπων που νεοεισήρχοντο στο πάλαι ποτέ κίνημα, η έκθεσις των συντρόφων και η πλήρης άγνοια των συμβαινόντων στο κίνημα από τα μέλη, που μόνο ο Αρχηγός ήξερε και αμέσως κατόπιν η ταχεία απομάκρυνσις από το κίνημα, όλων των αξιόλογων μελών που στην αρρωστημένη φαντασία του «αρχηγού» αξιόλογος ίσον επικίνδυνος για την θέση του! Τι να σκεφτώ; Την ατολμία του και τις φοβίες του; Τις φαντασιώσεις του ; Ή την απουσία του από τις εκδηλώσεις  του κινήματος και δη κατά τις «επαφές» με τους αναρχικούς ή τους κομμουνιστάς  όπου το πιθανότερο ήτο να ανοίξει και καμιά μύτη (π.χ. Άγιος Παντελεήμονας) Ή την σπάνια παρουσία του που παρευρίσκετο δήθεν για να … αποτρέψει τις … φασαρίες. «Έχω δώσει το λόγο μου στις αρχές (!) ότι δεν θα γίνουν φασαρίες!» συνήθιζε να λέγει προ των σχετικών εκδηλώσεων, αν και μόνο από αυτό ήταν εμφανής η συνεργασία του με τους κρατικούς φορείς. Λες και είναι δυνατόν στη χώρα μας να γίνει κανείς βουλευτής αν δεν συνεργάζεται με το κράτος και μάλιστα … στενά!

Τις λίγες ευκαιρίες που είχε το κίνημα να κάνει άλματα και να εδραιωθεί πολιτικά, να δημιουργήσει δεσμούς με άλλα κινήματα άλλων χωρών και να αποκτήσει δύναμη τις κατέστρεψε ο «Αρχηγός» γιατί δεν ετόλμησε ή γιατί δεν έδωσε συνέχεια στις πολύ  καλές, αν και σπάνιες, ευκαιρίες. Όπως το περίφημο ταξίδι στην Ρωσία, που είχαμε προσκληθεί και όταν με τα πολλά τον πείσαμε ότι ήταν μοναδική ευκαιρία ζωής να πάμε - γιατί δεν ήθελε - είχε τότε την φοβία ότι επρόκειτο να δολοφονηθεί από τους … Τσετσένους . Και αφού φθάσαμε δεν ανταποκρίθηκε στις πολλές προσκλήσεις που δεχθήκαμε πότε προφασιζόμενος ασθένεια ή γιατί το Μετρό της Μόσχας του έφερνε … ίλιγγο είτε γιατί ο κίνδυνος των … Τσετσένων ήταν πάντοτε «προ των πυλών».


Και έτσι αντ’ αυτού το ταξίδι, από το οποίο, πολλά περιμέναμε δεν κάναμε τίποτα. Βλέπετε η Πλεύρειος τακτική (τακτική και «στρατηγική» που πάντα ακολούθησε ο Κώστας Πλεύρης  π.χ. όταν εγένετο  η επανάστασις της 21^ης Απριλίου μετά 15 ημέρες ακριβώς μας ανακοίνωσε, στα μέλη της Κ4Α ότι σταματάει η λειτουργία του κόμματος διότι τώρα «δεν χρειάζεται να υπάρχουμε!» )  που ακολουθούσε ο «Αρχηγός» οσάκις το κίνημα ήταν έτοιμο για κάτι μεγάλο, αυτό ανεβάλλετο επ’ αόριστον, το κίνημα έπρεπε πάντα να μένει στην μετριότητα - αυτές ήταν οι εντολές του Κράτους - όπως και Κ4Α του Πλεύρη κάποιες άλλες εποχές…. 

Η τακτική αυτή είναι η πλήρης απόδειξη της συνεργασίας  της ακροδεξιάς στην Ελλάδα με τις υπηρεσίες του Κράτους. Αυτή η συνεργασία απέβαινε δυστυχώς πάντοτε εις βάρος των μελών του κινήματος και των νέων ανθρώπων που ήταν και λίαν επικίνδυνη για το μέλλον των. Η προσεκτική εξ’ άλλου διαλογή μελών εκ μέρους του «Αρχηγού» ημιμορφωμένων ή αμόρφωτων ανθρώπων ώστε να μην διακρίνεται ουδείς άλλος εκτός του Αρχηγού - ο μονόφθαλμος είναι βασιλεύς ανάμεσα στους τυφλούς - ήτο αρχή που ίσχυε πάντοτε στο κίνημα. Η ανυπαρξία παλαιών μελών στη Χ.Α. δα έπρεπε να έχει προβληματίσει τους φίλους του κινήματος όλα αυτά τα χρόνια;!

Ατάκες σαν «αυτά τα χέρια μπορεί να χαιρετούν έτσι (εθνικοσοσιαλιστικά) αλλά είναι καθαρά χέρια» θυμίζουν παλαιόν περιοδεύοντα θίασον εις επαρχίαν! Ο χαιρετισμός της τεταμένης δεξιάς είναι ο Εθνικοσοσιαλιστικός χαιρετισμός, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει! Όλα αυτά κάποτε θα πρέπει να αποκαλυφθούν πλήρως, ίσως πιο γρήγορα τώρα, αφού ο ίδιος ο «Αρχηγός» απεκήρυξε τον Εθνικοσοσιαλισμό και δεν χρειάζεται εμείς να πούμε πολλά αλλά ίσως μόνον τα απαραίτητα. Αυτά που κόσμος δεν ξέρει ή δεν φαντάζεται. Εν πάση περιπτώσει όμως έχει δίκιο κύριε «Αρχηγέ» της Χ.Α.: ΔΕΝ ΕΙΣΘΕ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ ...

Αφορμή λοιπόν, η αποκήρυξη του Εθνικοσοσιαλισμού του αρχηγού της Χ.Α. μου δίνει την ευκαιρία να πω ότι η ιστορία πρέπει να λέγεται όπως ακριβώς είναι, μόνο τότε δυνάμεθα να συγκρίνουμε πρόσωπα και καταστάσεις, γεγονότα και πράξεις, χαρακτήρες προσώπων ιδεώδη και ιδανικά, κοσμοθεωρίες και καθεστώτα, κοινοβούλια και «κοινοβούλια», πολιτικούς και ανθρωπάρια. Αυτό που χρειάζεται πρωτίστως είναι μια ιστορία της Χ.Α. και οπωσδήποτε του «Αρχηγού» της, γραμμένη εκ των έσωθεν. Πολλούς θα στεναχωρήσει αλλά όλοι θα μάθουν τα έργα και τις ημέρες του «Αρχηγού» - που κρατά τη θέση του - ξεπερνώντας την κα Παπαρήγα του ΚΚΕ.

Αυτή η φούσκα που ονομάζουμε Χ.Α. επίκειται το σκάσιμο της, διότι οι ψήφοι που την διόγκωσαν δεν της ανήκουν γιατί απλούστατα είναι ψήφοι οργής του κόσμου εναντίον των πολιτικών κομμάτων αντιπάλων της! Όταν λοιπόν σκάσει θα αποκαλυφθούν και άλλα φαιδρά. Μια υποστήριξης της «τρόικα» και ενδεχομένως  μια βοήθεια αυτής προς την ηγεσία της Χ.Α. δεν θα είναι έκπληξις. Διότι προς της εισβολής του ΔΝΤ στην ταλαίπωρο χώρα μας οι πάσης φύσεως δανεισταί και τοκογλύφοι θα ήλθαν σε συνεννόηση με την εντόπια 5^η φάλαγγα - η οποία πάντοτε σε όλες τις φάσεις της ιστορίας μας ήτο ισχυροτάτη - δια να μάθουν από πρώτο χέρι το who is who των πολιτικών για τον απλούστατο λόγο να ξέρουν που θα απευθυνθούν άμα τη αφίξη τους.


Έμαθαν λοιπόν δια το ποιόν του «αρχηγού» της Χ.Α., δια τον χαρακτήρα του, τις φοβίες και τις φαντασιώσεις, τις «αδυναμίες» του και τις συνεργασίες του. Κατάλαβαν λοιπόν, ότι ήτο το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για να «κτυπήσουν». Η χαλαρή στάση του «αρχηγού» της Χ.Α. έναντι της τρόικα το αποδεικνύει! Τι; Εθνικοσοσιαλιστής δεν είναι; Μήπως είναι Εθνικιστής; Ούτε κι αυτό! Μήπως είδαν οι εχθροί της Ελλάδος ότι έχει όλες τις ανωτέρω ικανότητες που πρέπει να έχει κατ’ αυτούς ένας ... πρωθυπουργός της Ελλάδος;

*παρόμοιες κατηγορίες από το έτερο ηγετικό στέλεχος, τον ΠΕΡΙΑΝΔΡΟ μπορείς να διαβάσεις εδώ

Read More

Ο Νέος Εθνικισμός

του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Για πολλούς από εμάς ο αυτοπροσδιορισμός ως "Εθνικιστές" είναι απλά μια ομπρέλα, η οποία σκοπό έχει να αναδείξει κάποιο μίνιμουμ κοινών αξιών, ένα μίνιμουμ κοινών θέσεων για πολύ βασικά ζητήματα. Σαφώς και υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις, άλλοτε βασικές, άλλοτε μικρές μεταξύ αρκετών από εμάς. Τι είναι όμως αυτή η ομπρέλα, ο Εθνικισμός; Τι διαστάσεις προσδίδονται στην έννοια;

Σίγουρα ο εθνικισμός δεν είναι ιδεολογία. Στερείται προγραμματικής διάστασης και δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί. Η βασική του διαφορά με την φιλελεύθερη κρατούσα αντίληψη, είτε στην μαρξιστική είτε στην καπιταλιστική εκδήλωσή της είναι η αντίθεση στην οικονομιστική-ατομικιστική αντίληψη. Από την στιγμή που αυτό γίνεται ξεκάθαρο, είναι εύκολο να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.

Και αυτό είναι ο μετα-χρονικός προσδιορισμός του. Καθώς ο εθνικισμός όπως προαναφέρθη δεν είναι δομημένη ιδεολογία, είναι φυσικό σε κάθε χρονική στιγμή να λαμβάνει διαφορετικές μορφές και εκφάνσεις, ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής αλλά και του χώρου στον οποίο εκδηλώνεται. Ο εθνικισμός μπορεί να παρουσιαστεί μέσα από την δεξιά, έχει όμως εκδηλωθεί και από τα αριστερά. Μπορεί να είναι αντιδραστικός αλλά και προοδευτικός. Μία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση. Να έχει έναν συγκεκριμένο διαλεκτικό αντίθετο. Ο Γερμανικός εθνικισμός του 19ου αιώνα δεν θα μπορούσε να υπάρξει εάν δεν υπήρχε η τρομακτικά επιθετική Πρωσία.

Κάθε εθνικισμός πρέπει να έχει τον δικό του αντίπαλο. Γιατί τότε αποτελεί τον πόλο ο οποίος χρησιμοποιείται από το "κοινό" για να αντιμετωπίσει την απειλή. Άρα και σε κάθε περίπτωση λαμβάνει διαφορετική μορφή.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου, στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη έλαβε χώρα μία εκδήλωση για την Μακεδονία. Το πλαίσιο της εκδήλωσης δεν ήταν σαφώς προσδιορισμένο. Ο κόσμος που έλαβε μέρος σε αυτή δεν ήταν κομματικά ή οργανωτικά προσδιορισμένος. Τα συνθήματα που ακούστηκαν δεν ανήκαν κάπου συγκεκριμένα.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την αλήθεια και να παραδεχτούμε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση, πολύ λίγο θα μπορέσει να επηρεάσει την πορεία που θα λάβει το Σκοπιανό. Θα πρέπει όμως επίσης να αναγνωρίσουμε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση απετέλεσε το νηπιακό ίσως πρώτο βήμα της χώρας μας στον εθνικισμό της νέας χιλιετίας. Έναν εθνικισμό ο οποίος έχει εξελιχθεί και ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει εξελιγμένες απειλές οι οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με ρητορική και οργανωτικά σχήματα περασμένων δεκαετιών ή ακόμα και αιώνων.

Και δεν θα έπρεπε να είναι αλλιώς. Ο εχθρός του ελληνικού εθνικισμού σήμερα, δεν είναι τα Σκόπια, όπως δεν θα μπορούσε να είναι και η Τουρκία. Η κατάσταση με το Σκοπιανό, δεν αποτελεί παρά ένα σύμπτωμα.

Το να κατανοήσουμε αυτό, θα μας είναι απόλυτα απαραίτητο, αν θέλουμε να κάνουμε το απαραίτητο διανοητικό άλμα το οποίο θα μας επιτρέψει να ενσωματώσουμε τις ιδέες μας σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κοινωνικής δράσης.

Το πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα ο ελληνικός εθνικισμός είναι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό όλων σχεδόν των Ευρωπαϊκών χωρών. Με μια λέξη, η οποία πλέον ακούγεται ως κλισέ, είναι η Παγκοσμιοποίηση.

Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ

Για τους περισσότερους Έλληνες, η Παγκοσμιοποίηση είναι συνυφασμένη με την πολιτική των Η.Π.Α. Πρόκειται για μια υπεραπλοποίηση. Οι ΗΠΑ, τυγχάνει την παρούσα στιγμή να αποτελούν τον φορέα της Παγκοσμιοποίησης. Η Παγκοσμιοποίηση όμως, όντας μία υπερεθνική έννοια, δεν μπορεί να είναι συνδεδεμένη με ένα κράτος, ακόμα και αν αυτό είναι τόσο πολύ-πολιτισμικό ή πολυφυλετικό όπως οι ΗΠΑ.

Με την απλή αυτή λογική, καταλαβαίνουμε πόσο λάθος είναι κάποιες απόψεις που ακούγονται τελευταία, οι οποίες προσπαθούν να θέσουν ως αντίπαλο δέος της Παγκοσμιοποίησης κάποια εφάμιλλη των ΗΠΑ, δύναμη, όπως ίσως η Ε.Ε.

Αν και το όραμα μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας ήταν πάντα θελκτικό για τους εθνικιστές, στην προκειμένη περίπτωση η δημιουργία μίας Ε.Ε., η οποία θα προωθεί απλά από διαφορετική πλευρά την Παγκοσμιοποίηση μόνο αποστροφή μπορεί να προκαλέσει.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

Αυτό το οποίο καλούμαστε να προστατέψουμε είναι όχι απλά η πατρίδα μας, με την έννοια της ασφάλειας των συνόρων, αλλά το ίδιο το δικαίωμά μας να υπάρχουμε μέσα σε κοινότητες, όπως αυτές έχουν καθοριστεί μέσα από μία μακρά εξελικτική διαδικασία. Ο εθνικισμός του 2007 δεν μπορεί να είναι απλά μεγαλοιδεατισμός. Γιατί τι νόημα έχει αυτός, όταν την συγκεκριμένη στιγμή δεν μπορούμε να ελέγξουμε ούτε καν αυτά που ήδη μας ανήκουν. Άρα δεν μας ανήκουν.

Αλλά δεν μπορεί να αφορά και αποκλειστικά ένα σύστημα πολιτειακής οργάνωσης. Πολύ λίγη σημασία έχει για τον γράφων το χρώμα που φέρει η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση της χώρας. Αριστεροί ή δεξιοί, οι κυβερνώντες έχουν αποδεχτεί την υποταγή της χώρας σε οικονομικούς "ντόπιους" ή "ξένους" μεγαλοπαράγοντες. Αυτή ακριβώς είναι η πεμπτουσία του δικού μας αγώνα.

Το να καταφέρουμε, να θέσουμε την σημασία του συμφέροντος της κοινότητος - στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ελληνικού Έθνους- πάνω από τα συμφέροντα του Εμπόρου ο οποίος σήμερα ελέγχει μέσω της διαδικασίας της Παγκοσμιοποιήσεως την χώρα μας. Θα αποδειχθούμε αρκετά έξυπνοι για να το πετύχουμε;

άρθρο στο τεύχος 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007 του περιοδικού PATRIA

Read More

Κατά Μεταξά ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γ. Παπανικολάου

Αποτελεί ένα από τα στελέχη της νεώτερης γενιάς της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς ωστόσο να έχει ξεκαθαρίσει σε επίπεδο στρατηγικής πως βλέπει το μέλλον του: Εντός, εκτός συνόρων, στην κεντρική πολιτική ή στην Αυτοδιοίκηση…

Ο Γιώργος Παπανικολάου, πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ ολοκληρώνει τον Μάιο του 2014 πενταετή θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής του είχε δώσει μια εκλόγιμη θέση στη λίστα της μάχης του Ιουνίου του 2009, και προσπαθεί με τις δημόσιες τοποθετήσεις του αλλά και το έργο του στην Ευρωβουλή, να οικοδομήσει την “επόμενη μέρα”.

Μέσω του προσωπικού λογαριασμού του στο Twitter,  o Γιώργος Παπανικολάου αναφέρεται σήμερα στην επέτειο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά, χωρίς να αφήνει περιθώρια παρερμηνειών:

“Δεν υπάρχουν “καλές” και “κακές” δικτατορίες. Η περίοδος Μεταξά δεν αποτελεί εξαίρεση”, είναι η χαρακτηριστική αποστροφή του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Παπανικολάου στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter.

πηγή: ysterografa.gr

Read More