Η Τέχνη της Αριστεράς των σκουπιδιών

Αυτή η εικόνα αντιπροσωπεύει την Τέχνη της Αριστεράς. Είναι καλλιτεχνική με συμβολισμούς θα πει κάποιος θολοκουλτουριάρης. Κι όμως, δεν έχει επέμβει καμία αρχή και κανένας κρατικός φορέας προκειμένου αυτοί οι νοσηροί εγκέφαλοι να σταματήσουν να βεβηλώνουν τα εθνικά μας σύμβολα με τις αρρωστημένες ιδέες τους.

Μέσα απ' τα σκουπίδια ξεπροβάλλει το μοντέλο κρατώντας την ελληνική σημαία. Αυτά τα σκουπίδια συμβολίζουν τις ιδέες του ή το κόμμα του καλλιτέχνη. Και σίγουρα η μυρωδιά φαντάζει άρωμα για τα νεκρά εγκεφαλικά κύτταρα των θαυμαστών αυτής της Τέχνης!

Περαστικά σας!

Read More

Η απόφαση του Ναυτοδικείου της 20ης Δεκεμβρίου

Σήμερα στις 12:00 η εκπομπή Propaganda είναι στον αέρα με όλες τις λεπτομέρειες και το παρασκήνιο μέσα και έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου για την χτεσινή απόφαση του ναυτοδικείου. Επίσης σχολιάζουμε και αναλύουμε τις εξελίξεις για τον νέο αντιρατσιστικό νόμο με πληροφορίες για το τι λέγεται και γίνεται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, η οποία τον επεξεργάζεται. Και όπως πάντα σχόλια και ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ από Ελεύθερη Ώρα


 Ένοχους βρήκε τελικά το ναυτοδικείο δύο από τους 39 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε τους υπόλοιπους 37. Οι δύο κατηγορούμενοι Αγραφιώτης και Χατζηεμμανουήλ καταδικάστηκαν σε 3,5 μήνες φυλάκιση. Ο λόγος ήταν ότι φαινόντουσαν στο περίφημο βίντεο του δημοσιογράφου της “Ε” Αγγελίδη, να φωνάζουν τα συνθήματα, για τα οποία κατηγορήθηκαν.

Επί της ουσίας το ελληνικό κράτος καταδίκασε τον ίδιο του τον εαυτό και μάλιστα ένα από τα υγιέστερα κομμάτια του – όχι από αυτά που παίρνουν μίζες και κάνουν “νταβατζιλίκια” με τα λεφτά του δημοσίου - μετά από μία πρωτοφανή εκστρατεία πίεσης από τους επαγγελματίες ανθρωπιστές. Οι οποίοι μάλιστα το πρωί, στην αρχή της διαδικασίας, φρόντισαν να δώσουν ένα ακόμη... ρεσιτάλ με αποχώρηση από την δίκη.

Η αποχώρηση των κατηγόρων

Τι συνέβη; Οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής δήλωσαν την παραίτησή τους, λόγω - όπως υποστήριξαν - απειλών που δέχτηκαν μέσω του διαδικτύου αλλά και του "εχθρικού κλίματος" στην αίθουσα του δικαστηρίου. Οι δικαστές διέκοψαν την δίκη προκειμένου να αποφασίσουν περί αυτού, αφού η παραίτηση πρέπει να εγκριθεί από αυτό.

Επιπρόσθετα στο δικαστήριο δεν παρουσιάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας Π. Δημητράς και Αγγελίδης. Ο μεν πρώτος απέστειλε χαρτί-ανακοίνωση του ΕΠΣΕ σύμφωνα με το οποίο ο κ. Δημητράς δεν προσέρχεται, διότι απειλείται η ζωή του.

Ο δεύτερος απλά δεν εμφανίστηκε ποτέ με το δικαστήριο να εξετάζει την βίαιη προσαγωγή του. Η οποία παρόλο που διατάχθηκε, τελικά δεν πραγματοποιήθηκε καθώς ο μάρτυρας προσήλθε μόνος του στο δικαστήριο, όταν έμαθε την συγκεκριμένη εξέλιξη. Κάτι που προκάλεσε τον σχολιασμό του εισαγγελέα, ο οποίος τόνισε ότι, δεν σεβάστηκε την μη τήρηση αυτοφώρου διαδικασίας (κάτι που προφανώς έγινε “χαριστικά” στην προηγούμενη συνεδρία όταν το δικαστήριο δεν διέταξε τελικά την κράτηση του Αγγελίδη μετά από μήνυση που του υπεβλήθη, καθώς έπεφτε σε αντιφάσεις..

Ενώ επετράπη στον Παναγιώτη Δημητρά να καταθέσει, δεν επιτράπηκε στον Πάνο Καμμένο που επικαλέσθηκε ζωτικής σημασίας πληροφορίες, να καταθέσει (υπήρξε υπ. Ναυτιλίας). Αυτό προκάλεσε σε αρκετούς παριστάμενους στην δίκη την εντύπωση ότι η έδρα φέρεται εχθρικά στους κατηγορούμενους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η παρατήρηση του εισαγγελέα, σχετικά με την επιστολή του Παναγιώτη Δημητρά. Συγκεκριμένα ο εισαγγελέας είπε για την δήλωση του ΕΠΣΕ ότι θεωρεί άδικα τα όσα αναφέρονται και είναι σαφές ότι θέλουν να επικαλεστούν την επιστολή σε διεθνή φόρουμ. Η υπεράσπιση τόνισε και αυτή, ότι θέλουν να παρουσιάσουν την Ελλάδα, ως ελλειμματική στα διεθνή φόρουμ.

Τι είπαν οι συνήγοροι των κατηγορουμένων

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και τα όσα είπε η μία εκ των συνηγόρων υπεράσπισης Χρ.Τσαμπάζη: "Δεν δικαιούται να μιλά η πολιτική αγωγή, πρόκειται για προσχηματική αποχώρηση, για να επικαλεστούν τρομοκράτηση για την αποχώρησή τους".

Παρέμβαση έκανε και ένας ακόμη δικηγόρος ο Σ. Πυλιώτης ο οποίος έκανε συγκεκριμένη αναφορά στον Σόρος και άφησε σαφέστατα υπονοούμενα κατά εχθρών της Ελλάδος και μυστικών υπηρεσιών για τα όσα συνέβησαν.

Οι καταθέσεις των Μαρτύρων υπερασπίσεως

Σημαντικά ήταν και τα όσα κατέθεσαν οι μάρτυρες υπερασπίσεως στο δικαστήριο κατά την διάρκεια της εξέτασής τους.

Ο μάρτυρας Θεοφανίδης (υποστράτηγος ε.α) που έχει υπάρξει τετράκις διοικητής της ΜΥΚ κατέθεσε: “Έχω γνώσι του ήθους των ανθρώπων που παρέλασαν", "δεν παραβαίνουν τις εντολές, έχω εκπαιδεύσει τους περισσότερους", "βρίσκονται κατηγορούμενοι εξ ατόμων που δεν ήταν παρόντες, δεν μπορεί να υπάρξει κατηγορία για κάτι που κανείς δεν ξέρει αν είπαν ή έκαναν", "εδώ υπάρχουν παραδόσεις, οι παραδόσεις τηρούνται και τηρούνται ευλαβικά".

Ενώ επιπρόσθετα ο κ. Θεοφανίδης είπε: "έχουν επιδείξει ανθρωπιά, σε βαθμό υπέρμετρο, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή τους, για να σώσουν ανθρώπους". Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι αυτοί που συνήθως σώζονται από την συγκεκριμένη ομάδα και γενικά το λιμενικό είναι λαθρομετανάστες.

Άλλος μάρτυρας υπεράσπισης ήταν ο Κώστας Πολίτης (αρχιπλοίαρχος ε.α.) ο οποίος μίλησε συγκεκριμένα για τον κ. Δημητρά: "Έχω υπηρετήσει σε γραφεία υπουργών και θέλω να σας πω το εξής: ο κ. Δημητράς κατέθετε πάντα αναφορές, μετά από κάθε παρέλαση. Ενώ οι προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες τις έβαζαν στο αρχείο, η κυβέρνηση του 2010, τις προώθησε σε ακροαματική διαδικασία". Αναφέρθηκε στον ρόλο Δημητρά, Τάρτη και Βοσκόπουλου και τα πάρε δώσε με Σκόπια, λέγοντας ότι οι παραπάνω δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία, όταν οι Σκοπιανοί παρήλαυναν στα Σκόπια και φώναζαν "Η Θεσσαλονίκη είναι δική μας". Μάλιστα γύρισε και είπε ότι οι αναφορές που έστελνε ετησίως ο Δημητράς ήταν "προ-κατ".

Επόμενος ήταν ο νυν επίτιμος Α/ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος που ήταν στην κερκίδα των επισήμων ως Α/ΓΕΣ κατά την διάρκεια της επίμαχης παρέλασης. Αναφέρθηκε στις ειδικές δυνάμεις λέγοντας ότι τα βατράχια προσφέρουν ανθρωπιστικό έργο και το μόνο που έχουν δώσει είναι θυσία "είμαι περήφανος που τους γνωρίζω" ενώ συμπλήρωσε: "Και δεν νομίζω ότι ένα δικαστήριο δικάζει με βίντεο."

Στο βήμα του μάρτυρα υπεράσπισης βρέθηκε και ο κ. Χαραλαμπόπουλος, διοικητής της συγκεκριμένης μονάδας του λιμενικού όταν είχε συμβεί το περιστατικό της παρέλασης. Όταν του είπαν τι λέει ο μάρτυρας κατηγορίας Αγγελίδης απάντησε: "Και εγώ μπορώ να πώ ότι είμαι αστροναύτης".

Το πολιτικό συμπέρασμα

Κατά την διάρκεια της δίκης, ένας από τους κατηγορούμενους ζήτησε τον λόγο. Και τόνισε ότι ο πρώτος που βγήκε δημοσίως να μιλήσει κατά των λιμενικών ήταν ο τότε υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Χρυσοχοϊδης. Ο οποίος καταδίκασε τον εθνικισμό και τα γνωστά... καλά των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, προκαταλαμβάνοντας το αποτέλεσμα της δίκης.

Ο ίδιος όμως τόνισε ότι για τον ίδιο η άποψη του υπουργού δεν μετράει, καθώς όταν έγινε υπουργός η πρώτη του εντολή ήταν να αφαιρεθούν τα εθνόσημα από τις στολές των ανδρών των σωμάτων ασφαλείας.

Αυτή πρέπει να είναι και η δική μας στάση έναντι των όσων διεξήχθησαν. Είναι σαφές ότι στην χώρα υπάρχουν δυνάμεις που δρούν με μόνο σκοπό την εξαφάνιση κάθε μικρού θύλακα ελληνικότητας μέσα στο ελληνικό κράτος. Και οι δυνάμεις αυτές κατάφεραν να αποσπάσουν την συμβολική καταδίκη δύο μελών των επίλεκτων δυνάμεων του λιμενικού σώματος. Είναι ακριβώς αυτές οι δυνάμεις που θα πρέπει να μας βρουν απέναντί τους. Με κάθε τρόπο.

Το καλό από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι αποδείχθηκε ότι υπάρχουν ακόμη αντιστάσεις καθώς δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στήριξαν τους άνδρες του λιμενικού σώματος σε αυτή τους την περιπέτεια. Και σε μια εποχή σαν την σημερινή, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Δημήτρης Παπαγεωργίου για την Ελεύθερη Ώρα

Read More

Εκδήλωση: "Η πορεία των εθνικών θεμάτων σε περιβάλλον οξύτατης οικονομικής κρίσης"

Οι εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στη δημόσια συζήτηση που διοργανώνουν την Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου, στις 19.30 μ.μ., στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλλιθέας (Μαντζαγριωτάκη 76) με θέμα:

"Η πορεία των εθνικών θεμάτων σε περιβάλλον οξύτατης οικονομικής κρίσης"

Ομιλητές:

Φαήλος Κρανιδιώτης, δικηγόρος

Σάββας Καλεντερίδης, εκδότης

Κωνσταντίνος Χολέβας, πολιτικός επιστήμων

Αλέξανδρος Αρβανιτάκης, διεθνολόγος

Συντονίζει ο Νίκος Χιδίρογλου, δημοσιογράφος

Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, Φιλελλήνων 14, 10557 Αθήνα Τηλ.: 2103316036, Fax: 2103250421

Read More

Αν αδειάσουν οι φυλακές από ξένους

Του Αντώνη Πανούτσου

Την περασμένη Πέμπτη περιλήφθηκε μια τροπολογία στο νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Αφορά την αποφυλάκιση κρατουμένων με ποινές μέχρι και δεκαετούς κάθειρξης. Ταυτόχρονα, από το υπουργείο Δικαιοσύνης δόθηκε στη δημοσιότητα το στοιχείο ότι οι ελληνικές φυλακές έχουν 12.000 φυλακισμένους, εκ των οποίων αλλοδαποί είναι 7.000, ενώ η χωρητικότητά τους είναι για 9.700 κρατουμένους. 

Το πρώτο αντιφατικό στοιχείο είναι ότι ενώ το υπουργείο ονομάζει το νομοσχέδιό του μέτρο ενάντια στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό, το ίδιο έμπρακτα ομολογεί το πόσο συνυπολογίζει το «ξένος». Οι φυλακισμένοι δεν διαιρούνται κατά φύλο, κατά ηλικία ή μόρφωση αλλά κατά ιθαγένεια και το συμπέρασμα είναι ότι στις φυλακές βρίσκονται 62% ξένοι και 38% Ελληνες, ποσοστό δυσανάλογο σε σχέση με τον πληθυσμό. Μια υπόθεση θα μπορούσε να είναι ότι οι ξένοι έχουν μεγαλύτερες εγκληματικές τάσεις από τους Ελληνες, υπόθεση γελοία για ένα νομοσχέδιο κατά της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, αφού έμπρακτα θα ομολογούσε ότι δίκιο έχει ο κόσμος, να είναι ξενόφοβος και ρατσιστής. Ενα άλλο συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι ότι τα δικαστήρια καταδικάζουν ευκολότερα τους ξένους. Πρόκειται για ακόμα πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα, αφού τότε, εκτός από τον κόσμο, και τα δικαστήρια θα ήταν ρατσιστικά. Ενα τρίτο συμπέρασμα θα ήταν ότι τα δικαστήρια καταδικάζουν τον ίδιο αριθμό ξένων και Ελλήνων αναλογικά, αλλά οι Ελληνες έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια να εξαγοράζουν τις ποινές τους οπότε περισσότεροι ξένοι καταλήγουν στη φυλακή. Αυτό το συμπέρασμα πρέπει να έχει μια μεγάλη δόση αλήθειας, μόνο που τότε πάμε σε έναν αντίστροφο ρατσισμό, σύμφωνα με τον οποίο όποιος είναι Ελληνας αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τον αλλοδαπό. 

Η πραγματικότητα είναι ότι προσπαθώντας να αποσυμφορήσουν τις φυλακές κόλλησαν μια άσχετη τροπολογία σε ένα απίθανο νομοσχέδιο. Γιατί οι Ελληνες μέχρι πριν από 10 χρόνια δεν ήταν ρατσιστές αλλά έγιναν όταν οι μόνοι ξένοι με τους οποίους έρχονται σε επαφή είναι αυτοί που καβάλησαν τα σύνορα. Οι Ελληνες δεν τσουβάλιασαν κάθε εθνικότητα και φυλή λέγοντας: «Μακριά, αυτός είναι Φιλιππινέζος και θα μας μπουκάρει στο σπίτι». Οπως και τη δεκαετία του ’80, που η Ελλάδα είχε γεμίσει με Πολωνούς, κανένας δεν είπε: «Αμαν πια με τη ζητιανιά τους». Οι Φιλιππινέζοι πέρασαν στο ελληνικό φολκλόρ σαν υπάκουοι οικιακοί βοηθοί και οι Πολωνοί σαν καλά μαστόρια στις οικοδομές που θέλουν μια κάσα μπίρες στην καθισιά τους. Και έτσι ήταν. Ο ρατσισμός βασίζεται στις γενικεύσεις, αλλά οι γενικεύσεις έρχονται από την πραγματικότητα. Αν ο Ελληνας έγινε ρατσιστής, το έκανε όχι επειδή του κάπνισε, αλλά από τις εμπειρίες των τελευταίων χρόνων. Αν αδειάσουν λοιπόν τις φυλακές, στέλνοντας τους αποφυλακισμένους στις πατρίδες τους, δεν χρειάζεται κανένα νομοσχέδιο για την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Αν τους αφήσουν και πάλι δίχως δουλειά στους δρόμους, ας μην μπαίνουν στον κόπο. Ράβε ξήλωνε, δουλειά να μην τους λείπει.

πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Read More

Όλους εμάς ενώνουν ο καυγάς...και το Patria!

Ποικιλόχρωμες αντιδράσεις για την αυριανή ημερίδα στην Παλιά Βουλή, με θέμα την εθνική οικονομία

Οι εκδόσεις κυκλοφόρησαν ένα βιβλίο με τίτλο «Χρυσός και εργασία στη νέα οικονομία», το οποίο επιμελήθηκε ο γνωστός ιστορικός Δημήτρης Μιχαλόπουλος. Με αφορμή την έκδοση, προχωρήσαμε στη διοργάνωση μιας Ημερίδας, με θέμα την εθνική οικονομία. Στην εκδήλωση, αναγγελία της οποίας δημοσιεύσαμε, θα μιλήσουν ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Ηλίας Πολατίδης, με θέμα «Εθνική Οικονομία, σκέψεις και προτάσεις», ο δημοσιογράφος Σπύρος Χατζάρας, με θέμα, «Οι τοκογλύφοι του Θεού», ο εκδότης Μάνος Κώνστας, με θέμα «Η εθνική σκέψη απέναντι στις οικονομικές εξελίξεις» και ο ιστορικός Δημήτρης Μιχαλόπουλος, με θέμα «Χρυσός και Εργασία», ενώ θα συντονίσει ο εκδότης Δημήτρης Ζαφειρόπουλος.

Πρόθεσή μας, ήταν και παραμένει να δοθούν απαντήσεις για αυτό που πολλοί προσδιορίζουν σήμερα ως «οικονομική» κρίση και στο πως αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί. Το βιβλίο, καταδεικνύει ότι ο χρυσός, σε φιλοσοφικό επίπεδο η αιτία του κακού, μπορεί να αντικατασταθεί από την παραγωγική εργασία. Θεωρούμε ότι η εκδήλωση αυτή είναι επίκαιρη, καθώς θα δώσει σε όσους συμπολίτες μας δραστηριοποιούνται στον εθνικό χώρο, χρήσιμες προσεγγίσεις αλλά και απαντήσεις όσον αφορά στην εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να καταθέσει στον ελληνικό λαό ως πρόταση, ο εθνικός χώρος.

Η λογική μας στο Patria και στις εκδόσεις του, ήταν πάντα και παραμένει πολυσυλλεκτική. Όλοι όσοι συνεισέφεραν και συνεισφέρουν στην έκδοση του περιοδικού αλλά και στη γενικότερη εκδοτική προσπάθεια που καταβάλλεται, αν και ορμώμενοι από διαφορετικές κομματικές αφετηρίες ή ανένταχτοι, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: κινούνται στον ευρύτερο εθνικό ή πατριωτικό χώρο και έχουν έντονες εθνικές ευαισθησίες, τις οποίες δεν φοβούνται να εκφράσουν δημόσια.Και έτσι, είπαμε να ενώσουμε κάποιες από αυτές τις φωνές, ώστε να ακουστεί πιο συλλογικά μια εθνική άποψη και να πάψει να μονοπωλείται ο δημόσιος διάλογος από την αριστερά. Δυστυχώς, όμως, μια ακατάσχετη παραφιλολογία, εγγενές χαρακτηριστικό του πατριωτικού χώρου, που καταδεικνύει όμως και την παθογένειά του, έκανε πάλι την εμφάνισή της.

Κάποιοι ενοχλούνται ή ψάχνουν αφορμή για να ενοχληθούν. Είτε από την παρουσία στο πάνελ του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Ηλία Πολατίδη. Είτε από την παρουσία του δημοσιογράφου Σπύρου Χατζάρα, λόγω της πολιτικής προέλευσής του από το ΠΑΣΟΚ. Είτε, κάποιοι άλλοι, από την παρουσία του εκδότη Μάνου Κώνστα, που εκφράζει ένα φορέα ριζοσπαστικού εθνικισμού, το «Εθνικό Μέτωπο». Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που εκδηλώνονται ανάλογα φαινόμενα. Φυσικά, δεν θα μας αποθαρρύνει στην προσπάθειά μας να σπάσουμε στεγανά και λογικές κατακερματισμού, πρόταξης του ατομικού και του «οπαδικού», ώστε να προβάλλουμε μια πιο συλλογική άποψη του πατριωτικού χώρου, που θα ακουστεί από την κοινωνία.

Ο δημόσιος λόγος του πατριωτικού χώρου, είναι καιρός να υπερβεί τη στείρα «αρνησιολογία» που επί δεκαετίες τον περιθωριοποίησε πολιτικά και δεν του επέτρεψε να ακουστεί, ώστε να διεκδικήσει και πάλι την ιδεολογικοπολιτική κυριαρχία από τους εθνομηδενιστές της αριστεράς και τους φιλελεύθερους και να καταστεί αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική πρόταση. Και αυτό πρέπει να γίνει σύντομα, καθώς η κατάρρευση των αστικών κομμάτων θα δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό, το οποίο δεν πρέπει να καλυφθεί από την αριστερά. Θα σας δούμε αύριο λοιπόν, Κυριακή, στην Παλιά Βουλή, στις 10:30 πμ.

Πηγή: elkosmos.gr

Read More

Ένα φως που τώρα λάμπει δυνατά

Tου Δημητρη Ρηγοπουλου

Aν ανατρέξετε στις ατζέντες με τα όσα συμβαίνουν κάθε ημέρα στην Αθήνα δεν θα το πιστεύετε. Οργασμός εκδηλώσεων. Κάτι το απίστευτο. Οχι μόνο τα συνηθισμένα, εκθέσεις, θέατρα, διαλέξεις. Κι από αυτά φυσικά (σε μεγαλύτερες ποσότητες από το «κανονικό») μαζί με ένα πλήθος ετερόκλητων δράσεων και κοινό σημείο αναφοράς το κέντρο της Αθήνας. Χρόνο και κέφι να έχει κανείς!

Οι απορίες άλλων εποχών ηχούν ήδη ξεπερασμένες. «Πού βρίσκουν την όρεξη με όσα γίνονται;», «πού βρίσκονται χρήματα για πολιτισμό σε αυτές τις συνθήκες;»... Μέσα από αυτήν την σχεδόν υστερική παραγωγή γεγονότων εκφράζεται μια τεράστια αγωνία.

Αν προσπαθήσουμε να απομονώσουμε την ουσία από κατά τεκμήριο αξιόλογες προσπάθειες θα δούμε ότι ο κοινός παρονομαστής είναι λιγότερο η αγάπη για τον πολιτισμό και η διάθεση να προσφέρει κανείς μέσα σε ένα περιβάλλον αποθαρρυντικό και δυσοίωνο. Οχι πως δεν υπάρχουν, ούτε θέλω να υποτιμήσω πιο συμβατικές παραμέτρους. Αλλά σήμερα, όσο συνειδητοποιούνται οι διαστάσεις των ανακατατάξεων και το μέγεθος της αβεβαιότητας, η πρώτη ανάγκη που κινητοποιεί είναι κάτι διαφορετικό: είναι η ανάγκη να μοιραστούμε τις αγωνίες μας μαζί με άλλους, τρίτους, πιθανότατα εντελώς άγνωστους σε μας πριν από λίγες μέρες, πριν από λίγες ώρες ακόμα. Υπάρχει κάτι βαθιά υπαρξιακό σε αυτήν την αγωνία, η φυσική παρουσία του καθένα που εγκαταλείπει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει κάτι που γίνεται στο κέντρο της πόλης του έχει πια άλλες υποδηλώσεις, λουσμένες σε ένα πολύ διαφορετικό φως.

Χωρίς τις εσωτερικές δονήσεις που φέρνει η κρίση ελάχιστα απ’ όσα βλέπετε να συμβαίνουν σήμερα θα μπορούσαν να γίνουν. Ανακαλύπτουμε έτσι ότι πολλές από τις όμορφες πρωτοβουλίες αυτών των δύσκολων ημερών, όπως για παράδειγμα η αυριανή ποδηλατοδιαδρομή μπροστά από αρχιτεκτονικά τοπόσημα της Αθήνας, θα φέρει μαζί 200 ή 300 ανθρώπους χωρίς αυτό να στοιχίσει ούτε μισό ευρώ. Και πόσα άλλα τέτοια έχουμε δει τους τελευταίους μήνες.

Αυτή είναι και η απάντηση στην εύλογη απορία όσων αναρωτιούνται πώς και με ποια χρήματα διοργανώνονται όλα αυτά. Η ανάγκη και η αγωνία καλλιεργούν μια νέα κουλτούρα συνέργειας και θετικής δράσης. Είναι ένα φως που τώρα το βλέπουμε καθαρά.

πηγή: Καθημερινή

Read More

Χρυσή Αυγή για ΛΑ.Ο.Σ.: Τελικά μπήκαν στο "παιχνίδι"

Για όσους πιστεύουν ότι το κόμμα Καρατζαφέρη καλλιέργησε πρόσφατα τον… διακαή πόθο της συγκυβέρνησης, τους αποκαλύπτουμε ότι ο Γ. Γεωργίου ήταν εκείνος που αποκάλυψε τις… κυβερνητικές φιλοδοξίες του ΛάΟΣ από πολύ νωρίς σε συνέντευξή του στον Τάσο Τέλλογλου του ΣΚΑΪ στις 9/10/2007:

«Εμείς αν είχαμε τραβήξει το σκοινί στο ζήτημα των μεταναστών, που μας ενοχλεί πάρα πολύ, αν το τραβάγαμε το σκοινί, μπορεί να πηγαίναμε στο 10%. 10% και στη γωνία. Δηλαδή καλύτερα 5% και στο παιχνίδι, παρά 10% και στη γωνία».

Ε, λοιπόν, σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη τη δήλωση ο Γεωργίου δικαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο, με το κόμμα του να συμμετέχει -επιτέλους- στο «παιχνίδι» και τον ίδιο να «παίζει» το ρόλο του αναπληρωτή υπουργού Αμύνης! Η δήλωση Γεωργίου καταρρίπτει τα παραμύθια των καρατζαφερικών ότι «βάζουν πλάτη» για να μην… πτωχεύσουμε και δείχνει το προσχεδιασμένο του πράγματος. Ο σκοπός τους ήταν ένας από την αρχή: η συμμετοχή στην αμαρτωλή εξουσία (και στα πολλά και ποικίλα ωφελήματά της…) με κάθε τίμημα. Τελικά μπήκαν στον «χορό» και χορεύουν στους ρυθμούς των τραπεζιτών και μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, χορεύουν 10.000.000 Έλληνες στο ταψί…

Read More

Deal ΛΑ.Ο.Σ. με ταξιτζήδες

Σε εξαιρετικό εκλογικό deal φαίνεται πως προχώρησε ο ΛΑ.Ο.Σ. με τους οδηγούς ταξί οι οποίοι βλέπουν τον υπουργό Μεταφορών, Μάκη Βορίδη, να μπαίνει μπροστά προκειμένου να προστατέψει τα προνόμια του κλάδου τους.

Φαίνεται πως δηλώνει ανοικτά στην Τρόικα ότι σκέφτεται ακόμη και την παραίτηση εάν εμμείνουν στη θέση τους για πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί, στέλνοντας αδιάβαστο τον Ραγκούση και το νομοσχέδιό του. Κάτι τέτοιο φαντάζει ηρωικό και εξαιρετικά θετικό εκλογικά για το κόμμα του Μάκη Βορίδη το οποίο καλείται να στεγάσει τον πρόσφατα διαγραφέντα Θύμιο Λυμπερόπουλο!

Η ολοκλήρωση του deal θα έρθει με την υποψηφιότητα του Θύμιου στις επόμενες βουλευτικές εκλογές με το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη;

Read More

No friends. No hope. Just Facebook

Καλώς ήρθατε στον facebooκόσμο του 2011. Καλώς ορίσατε στην εποχή της πραγματικής απομόνωσης, όπου το μόνο ενδιαφέρον είναι ο αριθμός των "like", τα σχόλια και ο αριθμός των διαδικτυακών "φίλων". Ένας κόσμος που εγκλωβίζει τους νέους σε ένα τετράγωνο κουτί στερώντας τους την ίδια τη ζωή. Τη ζωή που πριν γνωρίσει κανείς τα διάφορα "κοινωνικά δίκτυα", ίσως και να ήξερε να τη ζει πιο πολύ. Τότε που στη θέση των διαδικτυακών συζητήσεων έβγαινε κάποιος για έναν καφέ, για μια μπύρα. 

"Γιατί δε με κάνεις friend"; " Δεν έκανες like στην ανάρτηση μου, έχεις κάτι μαζί μου"; "Έχουμε meeting σε μια ώρα στο prive chat room μας, μην τυχόν και δεν είσαι"! και άλλες εκφράσεις που θα δεις και θα ακούσεις από τη διαδικτυακή παρέα, η οποία μεγαλώνει πολύ εύκολα, αρκεί μόνο το πάτημα ενός κουμπιού. Η "κοινωνική συνεύρεση" σε όλο της το μεγαλείο... Όμως... ...σήμερα βλέπεις ελάχιστα έως καθόλου παιδιά στις αλάνες και στα πάρκα. Να παίζουν και αυτά μπάλα, κρυφτό, κουτσό, μακριά γαϊδούρα, κόκκινο φως, τζαμί και άλλα. Πλέον η ευχαρίστησή τους βρίσκεται στο αν θα πάρουν Playstation 3 ή Nintendo wii και Χ-box, είναι απίστευτο το ότι τα σημερινά παιδιά δε θα θυμούνται μια ομαλή παιδική ηλικία όταν μεγαλώσουν. Βλέπεις σήμερα τους νέους/ες που αντί να βγουν έξω για να γνωρίσουν άλλους νέους, προτιμούν να στείλουν διαδικτυακά αιτήματα φιλίας. Νέους που έχουν ξεχάσει πώς να μιλάνε μακριά από την κάλυψη της οθόνης τους, νιώθοντας εκτεθειμένοι. Νέους που αντί να ασχολούνται με δημιουργικά χόμπι, χάνουν τον χρόνο τους πίσω από μια οθόνη. Ειλικρινά πιστεύω πως η τεχνολογία είναι ένα όπλο και μπορεί να βοηθήσει τον καθένα. Όμως μην πας μακρυά. Θυμήσου φίλε και φίλη, πώς ήταν η ζωή σου πριν 3-4 χρόνια που δεν ήξερες τι θα πει facebook και δες πώς έχει αλλάξει τώρα. Ζεις σε έναν ψεύτικο κόσμο για να σε ελέγχουν όπως αυτοί θέλουν. Να ελέγχουν τις αντιδράσεις σου και τα συναισθήματά σου. Να ξεσπάς στο πληκτρολόγιο αντί να αντιδράς στους δρόμους. Μπορείς να πατήσεις το delete, να ανοίξεις το παράθυρό σου και να μυρίσεις το άρωμα της ζωής που σε περιμένει; Μπορείς να βρεις πραγματικούς λόγους για να είσαι ευτυχισμένος και όχι εικονικούς; Μπορείς να πάρεις τη ζωή που προσπαθούν να σου στερήσουν, ξανά στα χέρια σου;

πηγή: ediktyo.gr

Read More

Δεν ήταν ο μόνος παιδεραστής στο Ρέθυμνο!

Σε εφιάλτη δίχως τέλος δείχνει να μετατρέπεται η υπόθεση παιδεραστίας στο Ρέθυμνο. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται από τα τελευταία δημοσιεύματα από τοπικά μήντια. Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα cretalive.gr στο νησί πληθαίνουν οι φήμες για υπάρξη και άλλων ατόμων που εμπλέκονται σε περιπτώσεις παιδεραστίας. Όπως γράφει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα: "Αξίζει να σημειωθεί ότι, τις τελευταίες ημέρες ,στο Ρέθυμνο επικρατεί όργιο φημών για πιθανή εμπλοκή σε υποθέσεις παιδερα στίας και άλλων προσώπων. Τα πρόσωπα που στοχοποιούνται δραστηριοποιούνται σε χώρους όπου συναθροίζονται επίσης παιδιά και έφηβοι."

Στην έτερη τοπική ιστοσελίδα creteplus.gr υπάρχουν επίσης σοβαρότατες αναφορές για την πιθανότητα ύπαρξης κυκλώματος παιδεραστίας. Και μάλιστα γίνεται αναφορά και σε αστυνομικές πηγές που λένε ότι η Αστυνομία πλέον εξετάζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο ο Νίκος Σειραγάκης να αποτελούσε μέλος κυκλώματος παιδεραστίας. Η τοπική ΕΛ.ΑΣ. ψάχνει κι άλλες υποθέσεις παιδεραστίας, ορμώμενη από τα όσα τραγικά έχουν αποκαλυφθεί τα τελευταία 24ωρα στο Ρέθυμνο. Οι άνδρες της Αστυνομίας έχουν στρέψει τις έρευνες τους και προς την κατεύθυνση του εξωτερικού, θέλοντας να διαπιστώσουν αν ο Νίκος Σειραγάκης, είχε σχέση με άλλους όμοιους του. Το μέγεθος της διαστροφής του βιαστή, αλλά και το γεγονός ότι βιντεοσκοπούσε όλες του τις συνευρέσεις ( κάτι που αποδεικνύεται από τον όγκο του υλικού που έχουν στη διάθεση τους οι αστυνομικοί ) κάνει τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. να μην αποκλείουν κανένα ενδεχόμενο. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που οι παιδεραστές δημιουργούν ή συνδέονται μέσω ενός ολόκληρου ηλεκτρονικού δικτύου, ανταλλάσσοντας πορνογραφικό υλικό και …εμπειρίες.

πηγή: elkosmos.gr

Read More

Το ΚΚΕ αναγνωρίζει ξανά τα Σκόπια ως Μακεδονία

Πατήστε πάνω στην εικόνα: Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας (ΠΓΔΜ)

Το Κ.Κ.Ε. για ακόμη μια φορά αναγνωρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα των Σκοπίων ως "Μακεδονικό". Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Τα τελευταία χρόνια έχει αναφερθεί το θέμα αυτής της αναγνώρισης καθώς το Κ.Κ.Ε. ήταν το πρώτο πολιτικό κόμμα (ακολούθησε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως άξιο τέκνο του) που αναγνώρισε το γειτονικό κράτος με το συνταγματικό του ονομασία.

Αυτά για όσους "Πατριώτες" σκέφτονται να στηρίξουν το Κομμουνιστικό Κόμμα για την "σθεναρή" στάση του εναντίον του Μνημονίου. Γιατί τελικά ο θυμόσοφος λαός ήξερε τι έλεγε: "Μια φορά προδότης, πάντοτε προδότης".

Read More

Χατζηπαρασκευάς: Απ' την ΟΝΝΕΔ και την ΠΟΛ.ΑΝ. στις παρυφές της Αντίστασης!

Κύριοι και κυρίες, Ελληνόψυχοι άνδρες και γυναίκες, αφού σας ευχαριστήσω που είμαστε εδώ, να πω ότι σήμερα θα περιαυτολογήσουμε...

10 χρόνια μετά και με τον αντικειμενικό μας σκοπό να βρίσκεται εν πλήρη εξελίξει... ήρθε η ώρα να περιαυτολογήσουμε! Και θα το κάνουμε μαζί με όλους όσους σταθήκαν δίπλα μας και για αυτούς! Θα ξετυλίξουμε με απλότητα το έργο και την προσφορά των Ελληνόψυχων στην Πατρίδα και την αγωνιστική τους έκφραση. Τον «Στόχο»... Σήμερα μιλάμε εμείς για εμάς και γιας εσάς... γιατί ο «Στόχος» είμαστε όλοι εμείς σήμερα εδώ και οι χιλιάδες ακόμη κάθε βδομάδα που συνεχίζουν να εμπιστεύονται την Ναυαρχίδα της Πατριωτικής και Εθνικής ενημέρωσης...

Λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, τριών ειδών εφημερίδες κυκλοφορούσαν σε μιά εποχή χωρίς ίντερνετ και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης της σημερινής έκτασης και μορφής....  Και τότε οι εφημερίδες ήταν ακόμη από μόνες τους τεράστια δύναμη και εξουσίας και παρερμήνευσης των γεγονότων.  Οι κομματικές, οι κομματικοποιημένες και ο «Στόχος»

Και είναι ειρωνία αν θέλετε ότι 3 δεκαετίες μετά από όποιο σημείο και σε όποια διάσταση κι αν τα ανγάγεις, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει!

Σε εκείνα τα χρόνια, πιτσιρικάς, καλός μαθητής στην αρχή μέτριος προς το τέλος, με φευγαλέες σκέψεις για την Σχολή Ευελπίδων, μπλέκομαι με τον Αγώνα! (Κι έτσι γλίτωσε και η Σχολή Ευελπίδων από εμένα και εγώ από την Σχολή Ευελπίδων, αφού είναι σχεδόν βεβαιο πως ή δεν θα την τελείωνα ή το πολύ να αποστρατευόμουνα από ανθυπολοχαγός...)

Αγώνας για την Πατρίδα από τις πρώτες στιγμές που μπορώ και θυμάμαι ξεκάθαρα... Γιατί αυτό ήταν το μοναδικό μου κίνητρο.  Δεν είναι κρυφό πως ήταν επιλογή μου να ενταχθώ στις τάξεις της ΟΝΝΕΔ εκεί γύρω στα 1981 – 1982 πρώτα στο σχολείο και μετά και γραφειακός αλλά πάντα στο πεζοδρόμιο... και να βρίσκομαι στην θέση υπευθύνου Νομαρχιακής του μαθητικού της κανά δυό χρόνια αργότερα. (Τότε στην διορισμένη Κεντρική διοίκηση του μαθητικού της ΟΝΝΕΔ, της ΜΑΚΙ όπως εκφραζόταν στα σχολεία και την κοινωνία,  ήταν υπεύθυνος και μέλος της Εκτελεστικής της ο Νίκος Χατζηνικολάου...)

Τότε που εκείνη η Νεολαία με αντιπρόεδρο της τον συναγωνιστή μας ακόμη και σήμερα Μάνο Μανωλάκο, έτρεχε στο Γράμμο και το Βίτσι, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, στα συλλαλητήρια για την Βόρειο Ήπειρο, για το ψευδοκράτος του Ντενκτάς, για την ιστορία και τη μη διάλυση της Χωροφυλακής... ήξερε και έψαχνε το αγκάθι που είχε χώσει ο πανσλαβισμός και ο μπολσεβισκισμός στην Μακεδονία μας... τότε που ακόμη μας ξεγελούσανε...

Σε εκείνη την εποχή που ήταν πρόεδρος της νεολαίας της πατριωτικής παράταξης και δεν λέω της Νέας Δημοκρατίας γιατί αυτό δεν είναι αλήθεια, ο Βασίλης Μιχαλολιάκος αγνός πατριώτης νεολαίος τότε (ο πρώτος εξάδερφος του Νίκου του Μιχαλολιάκου του Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής, και το λέω αυτό για να αντιληφθείτε για ποιά οικογένεια μιλάμε)  που όμως σήμερα σαν Δήμαρχος Πειραιά σκέφτεται να κάνει την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων... ξενοδοχείο...  

Ευτυχώς χάρη στον Μητσοτάκη και την κόρη του και τα Ντοράκια της που θέλανε να απαλλαγούν από τα σταγονίδια, γλίτωσα κι από την ΟΝΝΕΔ και γλίτωσε κι η ΟΝΝΕΔ από ένα ακόμη σταγονίδιο...

Όποιος καεί από τον χυλό φυσάει και το γιαούρτι λέει η παροιμία! Και μετά το πρώτο κυνήγι των αποψέων μου κι εμένα προσωπικά από τους νεολαίους του Μητσοτάκη, (Μερικούς από τους οποίους τους κυνήγησα κι εγώ με άλλους τρόπους, αλλά τους άξιζε...) είπα να ξαναδοκιμάσω από τον χυλό να δώ αν καίει... Μετά και το πολύ ευχάριστο και ιδιαίτερα εκπαιδευτικό διάλλειμα των Ειδικών Δυνάμεων και την διαδρομή Μεγάλο Πεύκο – Β’ ΜΑΛ Ασπρόπυργος, με τον «Στόχο» να είναι η μοναδική εφημερίδα που επιτρεπόταν στα κρυφά πάντα μέσα στο στρατόπεδο... είχα ακόμη μιά πολιτική περιπέτεια, στην Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά μιά εποχή που η προμετωπίδα του Μακεδονικού συγκινούσε μιά σοβαρή μερίδα του πολιτικού ρεύματος. Μιά πολιτική περιπέτεια που στο τέλος της μου έδωσε την ευκαιρία να βρεθώ μιά και καλή έξω από το σύστημα και τους πολιτικούς του σχηματισμούς.

Με τον «Στόχο» όμως εδραιωμένο πλέον στην συνείδηση μου και φανερά στην κολότσεπη μου, ως ανεξάντλητη πηγή ενημέρωσης για τα Εθνικά μας θέματα και νέας κατεύθυνσης της Εθνικής Δράσης. Με τον «Στόχο» επίσης εκείνη την εποχή, να περιγράφει το σύστημα απ’ έξω, ακριβώς όπως είναι από μέσα! Τότε κυρίως όμως, ήταν που κατάλαβα τι σημαίνει «ο «Στόχος» έχει μάτια και αυτιά παντού». Γιατί εμείς οι ίδιοι οι Ελληνόψυχοι είμασταν τα μάτια και τα αυτιά του «Στόχου». Και εκείνη την εποχή διαπίστωνα πως οι Ελληνόψυχοι είμασταν παντού!

Και να είστε βέβαιοι ότι και σήμερα τα αυτιά και τα μάτια του «Στόχου» βρίσκονται παντού! Σε κάθε Υπουργείο, σε κάθε Υπηρεσία, σε κάθε Στρατόπεδο, σε κάθε Αστυνομικό τμήμα, σε κάθε Δήμο, σε κάθε γειτονιά, ακόμη και μέσα σε κομματικούς θύλακες, υπάρχουν Ελληνόψυχοι που μας γνωρίζουν και τους γνωρίζουμε! Είναι τα μάτια και τα αυτιά μας που τα ενεργοποιούμε κατά περίσταση ή που αυτοενεργοποιούνται όταν κρίνουν ότι πρέπει και που ποτέ δεν τα καίμε και δεν τα χρησιμοποιούμε για άνομους και ιδιοτελής σκοπούς...

‘Εχω λόγους που τα λέω αυτά σήμερα... Έχω λόγους που δεν είναι καθόλου προσωπικοί και θα το καταλάβετε αλλά και το ξέρουν όλοι, και καλύτερα όσοι με γνωρίζουν!  Και με γνωρίζουν πολλοί και από την καλή και από την ανάποδη!

Γι αυτή μου λοιπόν τη θητεία στις πολιτικές δυνάμεις, στα νεαρώτερα μου δεν μετανιώνω!

Μετάνοιωσα κατά περιόδους αλλά αναθεώρησα... Κι ο λόγος δεν είναι πως εξαιτείας αυτής της θητείας, γνωρίζω προσωπικά και με γνωρίζουν κι αυτοί, οι αυριανοί και μεθαυριανοί,  πρωθυπουργοί και οι υπουργοί της Ελλάδος, αν προλάβουν... Όπως ακριβώς και πολλοί σημερινοί και χθεσινοί βουλευτές και υπουργοί... Είναι γιατί αυτή ακριβώς η θητεία με έκανε να εμπεδώσω πως αυτό το πολιτικό σύστημα με τον τρόπο που λειτουργεί, με τον τρόπο που συλλογικά σκέπτεται και με τις αγκυλώσεις και τις αυτοαναγορεύσεις του ώς «τέλειον», είναι πολύ πολύ επικίνδυνο για την Ελλάδα! Κι αυτό ακριβώς είναι που λέει ο «Στόχος» πολλά πολλά χρόνια τώρα. 

Δεν μετανοιώνω επιπλέον γιατί γνώρισα κι αντιμετώπισα σ’ αυτή την διαδρομή, απίστευτους τύπους. Που δρασκέλιζαν τις ιεραρχίες με κυλιώμενες σκάλες και κλίση μάλιστα αντιστρόφως ανάλογης της νοημοσύνης τους και της πνευματικής τους κατάστασης. Πολιτικές αμοιβάδες και φιλοτομαριστές που με βαρύ τους πυροβολικό, την οικογενιακή καταγωγή, το απεριόριστο και σιχαμερό γλύψιμο, σε συνδυασμό με την καθυποταγή στους πολιτικούς ανωτέρους και τους έξωθεν ρυθμιστές, διέπρεπαν και μερικοί διαπρέπουν ακόμη... Γνώρισα αποτυχημένους ιντριγκαδόρους, καιροσκόπους, προσωπικούς βαστάζους, χειραφετημένους του κομματικού μεροκάματου, λαμόγια, πολλά λαμόγια, πάρα πολλά λαμόγια... Κι έμαθα να ξεχωρίζω και να αναγνωριζω με τις δικές μου λογικές και Αξίες, με τις λογικές και τις αξίες δηλαδή των Ελληνόψυχων πρόσωπα και πράγματα... 

Ξέρω πιά γιατί μπορεί να έρχεται κάποιος δίπλα μας...

Και ξέρω καλά να προστατεύω τον σκοπό μας. Λαμόγια, ιντριγκαδόροι, παθολογικοί ψεύτες, ξεκατινιάστρες λουλουδούδες, ψυχοπαθολογικοί φραξιονιστές, πατριώτες του κώλου και της ξεπέτας, τους επιστρέφουμε με όποιον τρόπο λάχει στην ανυπαρξία τους...

Αλλά τελικά να ξέρετε πως δεν μετανοιώνω και για έναν ακόμη λόγο... Γιατί απο κάποιους από εκείνους τους παλιούς συναγωνιστές μου έμαθα τον «Στόχο»! –Το είπα και πιό πριν ότι είμασταν παντού!- Κι από κάποιους άλλους αργότερα ήρθα ακόμη πιό κοντά του! Και γιατί ήταν συναγωνιστές μου εκείνης της εποχής που στάθηκαν δίπλα μας ακέραια και χωρίς αναστολές όταν ξαναξεκινήσαμε να τελειώσουμε την ορκισμένη δουλειά που είχε αφήσει στην μέση ο συγχωρεμένος ο Καψάλης! Την άφησε στη μέση αιφνίδια, αλλά που έβαλε τα πιό γερά θεμέλια που γινόταν και σήκωσε τα πιό γερά και ατσάλινα στηρίγματα! Το φωνάζω συνέχεια από μέσα μου θα το πω κι απ’ έξω μου! ΖΗΤΩ ΤΟΥ ΚΑΨΑΛΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ!

Γνώρισα εκείνα τα χρόνια... Συναγωνιστές που στις παρυφές του «πολίτικαλ κορέκτ» λόγου και τρόπου, είτε αηδιασμένοι βρίσκονται κι αυτοί έξω και μακρυά από τις συμμορίες που ρήμαξαν την Πατρίδα... Είτε κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν βρισκόμενοι σε αποστολή να κρατάνε ζεστή μέσα τους την φλόγα της Πατρίδας και του Αγώνα! Άλλωστε κι αυτό είπα λίγο πιο πρίν! Γι αυτό συνεχίζουμε να είμαστε παντού!

Όλα αυτά ήταν τελικά εφόδια...

Μ ΄αυτά τα εφόδια κι αφού ο Θεός είχε στα σχέδια του να γνωρίσω την Δήμητρα στα πρώτα εκδοτικά μου πειράματα στην Καλλιθέα, μιά Δήμητρα έτσι ακριβώς όπως την βλέπετε μέχρι σήμερα κι όπως την έχετε ζήσει πολλά χρόνια κάποιοι από εδώ μέσα από την πρώτη μέρα, κέρβερο και τέρας αντοχής και δυνάμεως, αναντικατάστατη και αλάνθαστη επιλογή, ανελήφθει η προσπάθεια της νεκρανάστασης του «Στόχου» (έτσι ακριβώς την περιέγραψαν και τα ηγετικά μέσα της εχθρικής προπαγάνδας)  που η κυκλοφορία του είχε ανασταλεί λόγω του αιφνιδίου θανάτου του ιδρυτή του. Το έχω πεί ξανά και θα λέω όσο αναπνέω. Χωρίς την αμέριστη, ηθική, υλική, πνευματική και ψυχική και με κάθε τρόπο συμπαράσταση της οικογένειας του Καψάλη, αυτή η εφημερίδα δεν θα κυκλοφορούσε σήμερα!

Εκείνες τις μέρες του Φθινοπώρου του 2001, δεν συνομώτησαν η ΕΥΠ με την ΣΙΑ και την Μοσσαντ για να επανεδκοθεί ό «Στόχος»... Συνωμότησαν πολλοί «χαμηλότερα» και πολλοί λιγότεροι...

Και η αλήθεια βέβαια είναι πως αν κανείς έβλεπε τότε τα μέσα και τις υποδομές που είχαμε στην διάθεση μας για να επιτύχουμε τον σκοπό μας, την έκδοση δηλαδή μιάς τακτικής εβοδομαδιαίας εφημερίδας Πανελλήνιας κυκλοφορίας, κυριολεκτικά και συνειδητά εκτός συστήματος... Θα γελούσε! Ακόμη και σήμερα δεν θα το πιστεύει!

Αλλά να ξέρετε ότι αυτό είναι προνόμιο για μια εφημερίδα σαν τον «Στόχο» που αντιπολιτεύεται ολόκληρο το καθεστώς και όχι μόνο κομμάτια του. Που δεν έμπλεξε ποτέ σε συστημικά παιχνίδια, δεν πλησίαζε τα βαζάκια με το μέλι αν και ήξερε που βρισκόταν, δεν έπαιξε με εργολάβους και υπεργολάβους, δεν κοίταξε καν τον κρατικό κουρβανά, κράτησε αποστάσεις από τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις, τα θαλασσοδάνεια, τις κρατικές και τις πολυεθνικές διαφημίσεις ή τις «βοήθειες» κάτω από το τραπέζι.

ΑΠΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟΛΥΤΑ από όλα αυτά τα εκφυλιστικά και βασιζόμενος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στις δικές του δυνάμεις, τους απανταχού Ελληνόψυχους αναγνώστες και συναγωνιστές του... ΕΣΑΣ! Έφτασε μέχρι σήμερα ακμαίος και ζωντανός!

Κι αν βέβαια ο «Στόχος» κατόρθωσε να περιχαρακωθεί με ασφάλεια έξω από το στρατόπεδο των διεφθαρμένων, των διαφθορέων και των λοιπών ηλιθίων που πάσχιζαν γα δύο εύκολα κομμάτια παντεσπάνι, αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν όλα ρόδινα και καλά! Ακόμη και εκεί έξω από τα τείχη του συστήματος, στα χαρακώματα και τα προκεχωρημένα φυλάκια της αντίστασης, βρίσκει κανείς -κι εμείς βρήκαμε- ανθρώπους που πολιοκρκούσαν το «κάστρο» για να βρούν την ευκαιρία να τρυπώσουν μέσα σ΄αυτό,  να γιορτάσουν κι αυτοί στο γλέντι της μεταπολίτευσης και να γίνουν ίδιοι και απαράλλαχτοι. Όχι ότι δεν ήταν...

Ο εχθρός και η νοοτροπία του, έχουν εισχωρήσει παντού!

Λαμόγια, βαστάζοι, ιντριγκαδόροι, παθολογικοί ψεύτες, ξεκατινιάστρες λουλουδούδες, ψυχοπαθολογικοί φραξιονιστές, πατριώτες του κώλου και της ξεπέτας, εμπαθείς και φθονεροί τύποι ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ, υπήρξαν και στα διπλανά μας μετερίζια και τους γνωρίσαμε και τους αναγνωρίσαμε κι ας χρειάστηκε για ορισμένους να περάσει λίγος καιρός. Μερικοί με ιδιαίτερη φαγούρα στα οπίσθια τους περιμένουν ακόμη, αλλά νομίζω ότι κοντεύει ο καιρός τους...

Πανάθλιοι τύποι που συστήνονταν κι ως συναγωνιστές, επαναστατικότεροι των επαναστατών και που στοιχιμάτιζαν με ομοίους τους αν θα κλείσει ο «Στόχος» σε τρείς εβδομάδες ή σε τρείς μήνες, σχημάτιζαν ουρές έξω από πολιτικά και βουλευτικά γραφεία για μιά θέση στον ψεύτικο τους ήλιο!

Μερικοί από αυτούς τους εθνικοποντικούς κυκλοφορούν ακόμη σκορπώντας δηλητήριο ανάμεσα στους Έλληνες Πατριώτες, μερικοί κυκλοφορούν σε πιό ψηλά γραφεία και είτε έχουν ξεχάσει είτε κάνουν πως έχουν ξεχάσει. Δεν έχουμε ξεχάσει όμως εμείς! Και δεν έχουμε ξεχάσει γιατί είμαστε γέννημα θρέμα ΣΤΟΧΙΚΟΙ. Και η μνήμη μας είναι από τα πιό δυνατά μας χαρτιά. Πως θα μπορούσε άλλωστε αφού το μνημονικό μας είναι ακονισμένο να φυλάει ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΝΗΜΕΣ και ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ και ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ για μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ, που μόνοι -ως γραφικοί λένε ορισμένοι- συνεχίζουμε όχι μόνο να κουβαλάμε στο πίσω και το μπροστινό μέρος του μυαλού μας αλλά και να φωνάζουμε!

Γιατί αυτός είναι ο «Στόχος» μας και ούτε ποτέ το κρύψαμε! Γιατί είμαστε εμείς που ποτέ δεν μιλήσαμε για χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες αλλά για ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ για ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΕΣ για ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ! Κι η μνήμη μας δεν σταματάει στις τελευταίες Εθνικές απώλειες! Όσο κατεχόμενη για εμάς είναι η Αμμόχωστος η Κερύνεια και το Καρπάσι, άλλο τόσο κατεχόμενες συνεχίζουν να είναι η Χειμάρρα και το Αργυρόκαστρο στην Βόρειο Ήπειρο, η Γευγελή και το Μοναστήρι στην Βόρειο Μακεδονία, ο Πύργος και η Φιλιπούπολη στην Ανατολική Ρωμυλία, η Πάφρα και η Σαμψούντα στον Πόντο, η Σμύρνη και το Ικόνιο στην Μικρά Ασία και η πρωτεύουσα της καρδιά μας, η αληθινή πρωτεύουσα της Ελλάδος η Κωνσταντινούπολη.

Γιατί δεν έχει καμιά σημασία αν η σκλαβιά σε ένα ελληνικό μέρος κρατάει 30 ή 300 ή 500 χρόνια... Κι εμείς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να είμαστε εκείνες οι γενιές που θα σπάσουν τον κρίκο στην μεγάλη ιστορική αλυσίδα της μνημοσύνης.

Αυτός είναι ο «Στόχος» και το φωνάζει κάθε εβδομάδα στην προμετωπίδα του «ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ» και σε όποιον αρέσει!

Να ναι μόνο όμως αυτό το σύνθημα του «Στόχου» που τον χαρακτηρίζει; Πόσα άλλα δικαιώμένα από τον χρόνο δεν έχουν γίνει συνείδηση του κάθε Ελληνόψυχου; «ΔΕΞΙΟΙ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ ΣΤΟ ΦΑΪ»... Πόσοι Έλληνες το μουρμουρίζουν πιά κάθε μέρα χωρίς να ξέρουν καν την προέλευση του; Χωρίς να ξέρουν την δύναμη του;;; Τώρα που έρχονται ακόμη και πρώην υμνητές της μεταπολίτευσης να μας δικαιώσουν, βολεύει κάποιους να μένουν ιδεολογικά και παραταξιακά περιχαρακωμένοι αλλά εμείς να συνεχίζουμε να είμαστε «ακραίοι», «γραφικοί», «περιθωριακοί» ακόμη και «λαθρόβιοι» όπως μας αποκάλεσε γνωστό μόνιμο κρατικοδίαιτο κατακάθι της Παπανδρείκής χαβούζας από την δεκαετία του ‘80, σχετικά πρόσφατα, που άξαφνα την είδε πατριώτης...

Βλέπετε που την έφτασε την Πατρίδα το... πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης.  Δείτε και πίσω όμως για να δείτε που την παρέλαβε το 73. Και μην απορήσετε... Ναι το 73 το Νοέμβριο... Τότε ξεκίνησε η μεταπολίτευση και όχι τον Ιούλιο του 74. Κι αυτό δεν μπορεί πιά κανείς να μου το βγάλει από το μυαλό!

Ενάντια σε αυτό το πολιτικό σύστημα αγωνιζόμασταν την εποχή της ευμάρειας, ενάντια στο ίδιο πολιτικό σύστημα αγωνιζόμαστε και τώρα! Ποιοί δηλαδή μπορεί να είναι πιό αυθεντικοί εκφραστές αυτής της Αντίστασης; Αυτοί που έρχονται δίπλα στις θέσεις μας επειδή σταμάτησε η Αγελάδα τους να κατεβάζει γάλα;;; Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και με τα χέρια και τα μυαλά μας καθαρά και ξάστερα! Με τον ίδιο πόθο και με την ίδια λαχτάρα δέκα χρόνια τώρα, με την μέρα που ξεκινήσαμε. Κι έχουμε μιά και μόνο Φιλοδοξία! Ούτε πλούσιοι θέλουμε να γίνουμε ούτε βουλευτές. Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι να μπορούσαν να το πούν αυτό και να το τηρήσουν...

Φιλοδοξία μας ήταν και παραμένει να εκφράσουμε όσο καλύτερα γίνεται κι όσο πιό αποτελεσματικά, ένα Μεγάλο Πατριωτικό Κίνημα, μακρυά από πολιτικές ή άλλου είδους σκοπιμότητες. Μακρυά από εκλογές... Μακρυά από κόμματα και ύποπτους μηχανισμούς. Μακρυά από εκλογές γιατί δεν πιστεύω στις εκλογές... Δεν πιστεύουμε στις εκλογές... Δεν πιστεύει ο "Στόχος" στις εκλογές... Έναν αγώνα καθάρα Εθνικό και εθνικά καθαρό! Και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να μας αποσπάσει από αυτή την Φιλοδοξία που είναι ταυτόχρονα και φιλοσοφία ζωής. Ζωής Σπαρτιάτικης, γιατί ο «Στόχος» είναι και καθ’ όλα Σπαρτιάτης, αρνούμενος να αμελοφιλοσοφεί εις τας εξοχάς –εντός και εκτός εισαγωγικών- της εύκρατης, δημοκρατικής και εκφυλιστικής τελικά για το Έθνος, Άθήνας... Λες και δεν πέρασε μιά μέρα...

Δεν θα μακρυγορήσω άλλο, θα κρατήσω να πώ κάποια πράγματα στο τέλος, θα επανέλθω, ορμόμενος κυρίως από τους συναγωνιστές μας που θα ακολουθήσουν αλλά και τις δικές σας παρατηρήσεις που θέλω και ζητώ να έχουν έναν και μόνο χαρακτήρα με πολλές καλές ιδιότητες! Αγωνιστικό, Εξωστρεφή, έντονα κριτικό και απέναντι μας και φυσικά Ελληνόψυχο... ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ. 

ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΚΙ ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΑΣ, ΤΟΣΟ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΟΣΟ ΔΙΚΕΔΙΚΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ, έχοντας με την σειρά μας εμπιστοσύνη ΜΟΝΟ στα Ένοπλα τμήματα του Ελληνικού Έθνους που ξεσκλαβώνουν επί χιλιετίες με τα όπλα τους, όσα χάνει η πολιτική, η δημοκρατία και η διπλωματία... ΑΜΗΝ!

Σ. Χατζηπαρασκευάς

Read More

Η πραότητα των ανικάνων

Η Ελληνική κοινωνία πλέον μπορεί να συγκριθεί με χαρακτηριστική άνεση, με χώρες της ‘’σύγχρονης’’ και ‘’δυτικής’’ Ευρώπης. Ελέγχεται και επίσημα από πρόσωπα του διεθνούς jet set, της Νέας τάξης. Όπως οι ‘’Μεγάλες ‘’ χώρες, έχει πλέον αποδεχτεί πως είναι μια πολυφυλετική και πολυπολιτισμική κοινωνία και για να μη σας κουράζω, όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε τον ορίζοντα και το βάθος της πραγματικότητας και των σημερινών δεδομένων.

Όλο το πολιτικό σύστημα, με κοινοβουλευτικά και μη κόμματα, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, εκδότες και λοιπούς παροικούντες την αυλή της δημοκρατίας, μπορούν να πουν πως βγήκαν κερδισμένοι ή κατά κάτι φθαρμένοι, οπωσδήποτε όμως δεν είναι κανείς ηττημένος. Ούτε καν ο Γ.Α.Π. Ακόμα και η λαϊκίστικη και υπερσυντηρητική ακροδεξιά, μπορεί να πει πως οι κόποι της για μια θέση ή περισσότερες ,στον δημόσιο λόγο, βρήκαν ανταπόκριση. Μάλιστα ο προεδρεύων της ακροδεξιάς, αποτελεί δίχως αντίρρηση τον πλέον επιτυχημένο πολιτικό της χώρας. Η αριστερά κερδίζει από την αντι-μνημονιακή ρητορική, η άκρα αριστερά ομοίως, η κεντροαριστερά διασπάται με αποτέλεσμα την γέννα νέων πολιτικών πόλων κάτι που κάνει κάποια πρόσωπα να κερδίζουν έδαφος, ενώ η δεξιά επίσης λειτουργεί σε όμοιο άξονα, με στελέχη που αποχωρούν και ξαφνικά θυμήθηκαν την κοινωνική δικαιοσύνη, την πατρίδα, ακόμα και τον εθνικισμό.

Σαφέστατα από αυτή την νέα ή σχεδόν νέα πολιτική κατάσταση, εκ της οποίας πηγάζουν τα υπόλοιπα θέματα που συντρέχουν στην χώρα, πλήττεται ισχυρά ο λαός. Ναι ο Ελληνικός λαός ή ας είμαστε ειλικρινείς, οι έως τώρα ψηφοφόροι των κομμάτων. Εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε μια σειρά από φαινόμενα, αντιδράσεις, καταστάσεις και συνθήκες, οι οποίες έχουν ξεπεράσει ακόμα και το στάδιο της γέννας τους, διερχόμενα σε ένα στάδιο εξελίξεως και τριβής με την πολιτική, μάλλον ελαφρά θα έλεγα. Το πολιτικό σύστημα επί παραδείγματι απαξιώνεται, τα σώματα ασφαλείας χάνουν το όποιο κύρος τους, οι πολιτικοί εξισώνονται με το αρνητικό, οι κινούμενοι στα media ομοίως, ο πατριωτισμός επαναπροσδιορίζεται και οι ζυμωτές της σημερινής κατάστασης, ισοδυναμούν πλέον με προδότες τους οποίους αναζητά ένα ''νέο Γουδί'' . Ακόμα και οι μετανάστες, αποτελούν πλέον κόκκινο ή πράσινο ( εκ του ΠΑΣΟΚ) πανί για αρκετούς πολίτες ( πρώην ψηφοφόρους), ακόμα και η Εκκλησία αποτελεί μια βρώμικη υπόθεση για μεγάλο μέρος του λαού. Πεδίο δόξης λαμπρό, θα λέγαμε για τους εθνικιστές. Που είναι όμως;

Αν και πλέον το ζήτημα της ποσότητας θεωρώ πως εξαφανίστηκε από τα πόδια μας, υπάρχει το ουσιώδες και βαθύτατης στρατηγικής και σπουδαιότητας, ζήτημα της ποιότητας. Ναι καλές και άξιες οι διάφορες απόψεις, οι ιδεολογικοί διαξιφισμοί, η διάσπαση της μονολιθικότητας στην έκφραση και την σκέψη, η απαξίωση του μονοπωλιακού κατηχητισμού, οι πρωτοβουλίες ( οι οποίες έχουν σχεδόν μόνο θετικά αποτελέσματα έως τώρα), καλά αυτά και πολλά άλλα. Όμως και πάλι στο μηδέν. Απουσιάζει μια συγκροτημένη δεξαμενή σκέψης, απουσιάζει η πρόταση άμεσης οικονομικής εφαρμογής, πέρα από θεωρητικούρες διαδικτυακών επαναστατών και αγκυλωμένων λαϊκιστών. Απουσιάζει η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις, ενώ ζει και βασιλεύει η γραφικότητα, ο θρασύδειλος τραμπουκισμός, η ανικανότητα και το ιδεολογικό παιδιάρισμα. Θέλουμε λύσεις, προτάσεις επί ρεαλιστικών βάσεων και όχι επίδειξη γνώσεων με σκοπό την αυτοπροβολή. Θέλουμε συντονισμένο και αποκεντρωμένο μηχανισμό προβολής προτάσεων. Θέλουμε τεχνογνωσία στην ανάπτυξη πολιτικών πλάνων και στην αναβάθμιση του σχετικού με τον Φυλετισμό λόγου. Θέλουμε νέες προσεγγίσεις με τεκμηριωμένα επιχειρήματα ικανά να επιτύχουν άμεσα αποτελέσματα και πολιτικό κέρδος σε βάθος χρόνου.Χρειαζόμαστε μια στροφή στην ποιότητα διότι έως τώρα έχουμε φανεί ανίκανοι.

Και ενώ όλα αυτά συντρέχουν επί του παρόντος και του παρελθόντος συντριπτική μερίδα των εθνικιστών, πέραν της ιδεολογικής του αυτοικανοποίησης, αδυνατεί να αντιληφθεί το πολιτικό momentum και το συγκυριακό δεδομένο. Πόσο μάλλον να προσεγγίσει την στρατηγική αναγκαιότητα ριζοσπαστικοποίησης και συμμετοχής με ενεργό τρόπο στις πολιτικές εξελίξεις, με ουσιαστικό σκοπό, την αποφυγή του  τετελεσμένου. Της εξαφάνισης μας δηλαδή, από τον πολιτικό χάρτη ανεπιστρεπτί! Εν τέλει με πραότητα και έκδηλη την ανικανότητα του, ο εθνικιστικό χώρος παραμένει παρατηρητής των δραματικών εξελίξεων.

πηγή: Αυτόνομες Σκέψεις

Read More

Ναζιστικοί χαιρετισμοί από Άγγλο Βουλευτή!

Σάλος έχει ξεσπάσει στην Μεγάλη Βρετανία με τις φωτογραφίες ενός βουλευτή των Συντηρητικών,στενού συνεργάτη του Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος φορά τη ναζιστική στολή κατά τη διάρκεια ενός bachelor πάρτι στη Γαλλία.

Σύμφωνα με τους παρευρισκόμενους, στο εν λόγω πάρτι, ο 32χρονος πολιτικός εκτόξευε συνεχώς ρατσιστικά σχόλια εναντίον των Γάλλων και των ομοφυλοφίλων, ενώ στη συνέχεια άρχισε μαζί με την παρέα του να φωνάζει με ρυθμό το όνομα του Χίτλερ!

Ο Έινταν Μπάρλεϊ φρόντισε να ζητήσει αμέσως συγγνώμη, τονίζοντας ότι το ποτό φταίει για ότι έκανε.

Πηγή: iefimerida

Read More

Επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε ομάδες του ΛΑ.Ο.Σ. στο Facebook

Σε πεδίο μάχης έχει μετατραπεί ο χώρος του Διαδικτύου και ιδιαίτερα το Facebook για τα μέλη της Χρυσής Αυγής και του ΛΑ.Ο.Σ.

Το τελευταίο διάστημα, ύστερα από την απόφαση του Γ. Καρατζαφέρη να συμμετάσχει το κόμμα του στην κυβέρνηση "Εθνικής Ενότητας", μέλη της Χρυσής Αυγής κοινοποιούν σε μεγάλη κλίμακα την ανακολουθία των λόγων και πράξεων του ΛΑ.Ο.Σ. προκειμένου να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Για το λόγο αυτό έχουν δημιουργηθεί εκατοντάδες προφίλ που δεν αντιστοιχούν σε πραγματικά πρόσωπα προκειμένου να επιτεθούν στους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Ο υπόγειος πόλεμος που συντελείται το τελευταίο διάστημα δεν είναι καινούργιος. Χρόνια τώρα παρουσιάζονται σε διάφορες ιστοσελίδες, blogs, forums, μέλη και των δύο κομμάτων οι οποίοι "κονταροχτυπιούνται" διαδικτυακά!

Είναι γεγονός άλλωστε πως ο ευρύτερος πατριωτικός χώρος πλέον μάχεται πίσω από μια οθόνη, στο Διαδίκτυο! Ο δρόμος είναι μια ξεχασμένη λέξη....

Read More

Χωρίζουν Άδωνις - Μανωλίδου;

Το τελευταίο διάστημα κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια του κοινωνικού σχολιασμού η φήμη ότι ο υπουργός Αδ. Γεωργιάδης είναι στα χωρίσματα με τη σύζυγό του Ευγενία Μανωλίδου.

Μάλιστα αναμένεται αργά ή γρήγορα και δημόσια δήλωση της Ευγενίας η οποία θα ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Το διάσημο ζευγάρι οδεύει προς το χωρισμό ή επιχειρείται ακόμη μια φορά από κάποιους να πληγεί πολιτικά ο Γεωργιάδης;

Read More

Ο Χριστόφιας προτιμά συνεκμετάλλευση με την Τουρκία!

Η κυπριακή κυβέρνηση προσδοκά και προτιμά τη συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου με την Τουρκία. Επί του παρόντος οι συμφωνίες με το Ισραήλ είναι μετέωρες… Οι Ισραηλινοί εκτιμούν ότι τόσο η συμφωνία της Κύπρου με την Ντέλεκ όσο και η υπόθεση του τερματικού για την υγροποίηση του φυσικού αερίου βρίσκονται μετέωρες για δύο λόγους: Πρώτον, ένεκα της δέσμευσης την οποία ανέλαβε η κυβέρνηση προς τη Ρωσία, μετά την παροχή δανείου ύψους 2,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,5%. 

Οι Ρώσοι δεν επιθυμούν να δουν το Ισραήλ να συμμετέχει στην ευρωπαϊκή αγορά, όπου η Μόσχα διατηρεί μονοπωλιακή σχέση. Δεύτερον, υπάρχουν δεσμεύσεις του Προέδρου Χριστόφια προς τα Ην. Έθνη και τους Τουρκοκυπρίους να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου για να διευκολυνθεί και η τουρκική πλευρά. 

Η φόρμουλα των αγωγών

Συναφείς με το θέμα είναι οι δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια μετά την επίσκεψή του στην εξέδρα της Noble την περασμένη Δευτέρα. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν αναφέρθηκε μόνο σε συνεκμετάλλευση με τους Τουρκοκυπρίους, αλλά και με την Τουρκία. Πρόκειται για τη φόρμουλα του αγωγού από την Κύπρο προς την Τουρκία, ειδικά σε περίπτωση λύσης. Την αντίληψη αυτή προωθεί επίσημα η υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Πραξούλλα Αντωνιάδου και τη διατυπώνουν ανεπίσημα και παρασκηνιακά και άλλοι υπουργοί της κυβέρνησης Χριστόφια στο εξωτερικό για να δείξουν την καλή θέληση της Λευκωσίας. 

Οι Ισραηλινοί απορρίπτουν την επιλογή να μεταφέρουν αγωγό από τα οικόπεδα Λεβιάθαν ή και το Ταμάρ στην Τουρκία, επειδή θεωρούν μια τέτοια κίνηση λανθασμένη. Διότι, όπως εκτιμούν, θα γίνουν εξαρτώμενοι από μια περιφερειακή δύναμη, όπως είναι η Τουρκία. Για τους ίδιους λόγους το Ισραήλ δεν προχωρεί σε συμφωνία με την Αίγυπτο. 

Και πετρέλαιο και Προεδρία 

Οι δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια για συνεκμετάλλευση με την Τουρκία συνιστούν ακόμη ένα τολμηρό βήμα υπό τη μορφή δέλεαρ προς την Άγκυρα για λύση του Κυπριακού. Ποια όμως λύση προσφέρει ο Πρόεδρος της Κύπρου; 

Δίδει στην τουρκική πλευρά το κίνητρο της συνεκμετάλλευσης, προκειμένου να αποδεχθεί η Άγκυρα μια μορφή λύσης που θα στηρίζεται σε δύο συνιστώντα κράτη και εκ περιτροπής Προεδρία με σταθμισμένη ψήφο. 

Τόσο η εκ περιτροπής Προεδρία όσο και η σταθμισμένη ψήφος, καθώς και η ομοσπονδία των συνιστώντων κρατών αποτελούν τουρκικές θέσεις (!), οι οποίες υιοθετήθηκαν από τον Πρόεδρο Χριστόφια υπό το πρόσχημα του συμβιβασμού. 

Δηλαδή, ο κύπριος Πρόεδρος ρίχνει στο τραπέζι το χαρτί της συνεκμετάλλευσης για να πείσει την Τουρκία να δεχθεί μια από τις μορφές λύσης που έχουν διχοτομικό τουρκικό χαρακτήρα. 

Οι εναλλακτικές επιλογές 

Η κ. Αντωνιάδου διαβεβαιώνει τους Ισραηλινούς ότι μελετώνται οι προτάσεις τους, όμως, από την άλλη πλευρά, οι Ισραηλινοί διατυπώνουν επιφυλάξεις. Θεωρούν, βεβαίως, ότι επί του παρόντος δεν έχουν άλλη επιλογή από την Κύπρο εκτός και αν λύσουν το πρόβλημα: 

1. Της υγροποίησης με πλωτές μονάδες. Πρόκειται για επιλογή ιδιαίτερα δαπανηρή. 

2. Χώρου και οικολογίας που έχουν οι ίδιοι στη χώρα τους. Το τρίτο και το τέταρτο σενάριο περιστρέφονται γύρω από την πιθανότητα αλλαγής της κατάστασης στην Αίγυπτο και την Τουρκία και τη δημιουργία θετικότερων συνθηκών συνεργασίας με το Ισραήλ. Υπό αυτές, όμως, τις συνθήκες η Κύπρος θα χάσει το πλεονέκτημα που διαθέτει σήμερα ως προς το Ισραήλ, προκειμένου να συνάψει μια στρατηγική συμμαχία σε ενεργειακό, οικονομικό, εμπορικό και ναυτιλιακό επίπεδο. 

Μια συμμαχία που είναι πρόδηλο ότι θα λειτουργεί αντισταθμιστικά προς τους ηγεμονικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας και θα διατηρεί τις ισορροπίες στην περιοχή.    

πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Read More

Τελέστηκε το μνημόσυνο πεσόντων στου Μακρυγιάννη

Στιγμιότυπο από την κατάθεση στεφάνων. Ο εκδότης Γ. Γιαννάκενας καταθέτει στεφάνι

Σήμερα τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο για τους ηρωικούς πεσόντες Χωροφύλακες και λοιπούς υπερασπιστές του Συντάγματος Σχολής Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη, κατά το ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. το 1944. Η συμμετοχή του λαού φέτος ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Μοναδικό μελανό σημείο, το εκτός πνεύματος γιουχάισμα από συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, την ώρα κατάθεσης στεφάνου εκ μέρους του βουλευτού Α΄Αθηνών του Λ.Α.Ο.Σ. κ. Αθανασίου Πλεύρη.

Read More

Καλά τα μπαχάρια αλλά τι γίνεται με το γκέτο των Αθηνών

Η Αθήνα του Δημήτρη Αρβανίτη /  "Πάσχουμε από εικονορρύπανση"


από την Κατερίνα Οικονομάκου

Το πρώτο πράγμα που είμαι περίεργη να ακούσω από έναν επαγγελματία του ντιζάιν είναι αναμενόμενο: θέλω να μάθω τι τον ενοχλεί περισσότερο στην εικόνα της Αθήνας. Η απάντηση του Δημήτρη Αρβανίτη είναι λιγότερη αναμενόμενη: «Το γεγονός πως το αστικό τοπίο μοιάζει πλέον επικίνδυνα στο τηλεοπτικό τοπίο. Η πόλη πάσχει από εικονορρύπανση και υπερπαραγωγή εικόνων που καταναλώνουμε με απάθεια και αδιαφορία». Φαντάζομαι πως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί είναι και η απάθεια μια άμυνα του οργανισμού όταν αναγκάζεσαι να διασχίζεις κάθε μέρα μια τόσο βρώμικη πόλη. Όμως δεν εννοεί αυτό ακριβώς ή, μάλλον, δεν εννοεί μόνο αυτό. «Πριν από λίγο καιρό πέρασα με ένα φίλο από το εξωτερικό από τον πεζόδρομο της Τοσίτσα, πλάι στο Πολυτεχνείο. Ο άνθρωπος έμεινε άναυδος από την εικόνα που αντίκρισε. Εμείς όμως, ζώντας στην Αθήνα, πολύ απλά δεν βλέπουμε αυτό που συμβαίνει μέρα μεσημέρι μπροστά στα μάτια μας», λέει και η αλήθεια είναι πως, ναι, έτσι είναι - απόδειξη πως δεν χρειάζεται να μου περιγράψει την εικόνα στην οποία αναφέρεται. «Νέοι άνθρωποι κάνουν χρήση ουσιών στη μέση του δρόμου, πεθαίνουν μπροστά μας και δεν βλέπουμε. Ή, μάλλον, κάνουμε ότι δεν βλέπουμε». 

Πολυπολιτισμός ή εξαθλίωση;

Οι εικόνες αφηγούνται πάντα μια ιστορία. «Εκεί είναι, αλλά όλο και σπανιότερα επιλέγουμε να τη διαβάσουμε». Σύμφωνα με τον κ. Αρβανίτη, συχνότερα καταναλώνουμε τις αθηναϊκές εικόνες, τοποθετώντας στο πλαίσιο ενός λάιφσταϊλ - το οποίο πάντως καμία σχέση δεν έχει με τον τρόπο που πραγματικά κυλάει η ζωή στις γειτονιές που είναι «γεμάτες χρώματα και μυρωδιές». Φέρνει ένα ακόμη παράδειγμα: «Εκστασιαζόμαστε, για παράδειγμα, με τις υπέροχες μυρωδιές από τα μπαχάρια στην Ευριπίδου και μιλάμε για το πολυπολιτισμικό πρόσωπο της πόλης. Ναι, εντάξει, καλά τα μπαχάρια, αλλά τι γίνεται με τη φοβερή βρωμιά που παράγεται σε αυτό το γκέτο όπου έχουν στριμωχτεί τόσοι άνθρωποι; Πού είναι η γοητεία του πολυπολιτισμού, όταν ξέρουμε ότι αγωνίζονται να επιβιώσουν εγκλωβισμένοι σε ένα κομμάτι της πόλης όπου όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει και με τα ναρκωτικά και με το τράφικινγκ;» 

Οση ώρα μιλάει, η έκφρασή του γίνεται όλο και πιο θυμωμένη, αλλά εξακολουθεί να μιλάει χαμηλόφωνα. «Τη δυστυχία τη βλέπουμε σαν φολκλόρ. Αντιστοίχως, τη βρωμιά και τη χαμηλή αισθητική του Ψυρρή τις εντάσσουμε στην κατηγορία του γραφικού ή του μποέμ». Κάπου εκεί η φωνή του πνίγεται στον ήχο του ακορντεόν που έχει πάρει θέση από πάνω μας. Ο τύπος που το χειρίζεται παίζει λίγο καλύτερα από μένα, που δεν έχω πιάσει ακορντεόν στη ζωή μου. Το σύντομο βασανιστήριο γίνεται αφορμή για να μάθω πού μπορώ να ακούσω έναν Ρουμάνο μουσικό ο οποίος παίζει φοβερό σαξόφωνο. Μπορεί να τον πετύχω, λέει, κάποιο Σάββατο μεσημέρι στο «Low Profile» της Λυκαβηττού. «Εχουμε εκεί άτυπο ραντεβού με μερικούς φίλους για να πιούμε ρακές». Και επιστρέφει στο θέμα του σαξοφωνίστα, για να συνεχίσει με την τζαζ, να περάσει στην ελληνική σκηνή της τζαζ κι από εκεί στις πληροφορίες για τα μέρη όπου μπορείς να ακούσεις λάιβ τζαζ στην Αθήνα. Δεν είναι εύκολο να αλλάξεις θέμα όταν ο συνομιλητής σου είναι ένας άνθρωπος που έχει βαφτίσει το γιο του Θελόνιους - επωφελούμαι και εμπλουτίζω τις γνώσεις μου.

Παρατηρήστε τα μπαλκόνια σας

Αφού μου δώσει και δυο καλές πληροφορίες για τα καφέ που σερβίρουν εξαιρετικό εσπρέσο με ένα ευρώ, «γιατί τόσο πρέπει να κοστίζει, ας είμαστε ειλικρινείς», του ζητάω να αφήσουμε την ουσία και να επιστρέψουμε στο φαίνεσθαι της Αθήνας. Υπάρχει πρόβλημα με τα κτίρια, λέει. ΟΚ, πιο συγκεκριμένα; «Πρόσεξε, οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι αρχιτέκτονες. Φταίει το γεγονός πως δεν έχουμε αφήσει τους αρχιτέκτονες να κάνουν τη δουλειά τους», παρατηρεί. «Γιατί ο καθένας επιβάλλει την αισθητική του κόντρα στις υποδείξεις των αρχιτεκτόνων και κόντρα στο συλλογικό συμφέρον. Αν παρατηρήσεις μερικές πολυκατοικίες στη σειρά, δεν έχουν καν προσέξει να ευθυγραμμίσουν τα μπαλκόνια, για να υπάρχει μια υποτυπώδης αρμονία», συνεχίζει. Και από το ύφος μου μαντεύει τη σκέψη μου: «Αυτό νομίζεις πως είναι μια λεπτομέρεια, αλλά δεν είναι». Εντάξει, δεν είναι, αλλά ως μη ειδικός χρειαζόμουν λίγο χρόνο για να το επεξεργαστώ. 

Μήπως η εικόνα της πόλης δεν είναι τελικά και η ψυχή της; Για τον κ. Αρβανίτη, τα αυτοκίνητα που παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια, που κλείνουν τους χώρους διέλευσης των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, τα μικρά πλήθη που ορμούν στα βαγόνια του μετρό πριν προλάβουν όσοι είναι μέσα να αποβιβαστούν, οι φιλόζωοι που δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες των σκύλων τους - το θέαμα αποκαλύπτει μια πόλη με έλλειμμα ευγένειας και γενναιοδωρίας. «Εχεις την εντύπωση πως οι Αθηναίοι κάτι εκδικούμαστε στρέφοντας την επιθετικότητα που γεννάει η απογοήτευση ενάντια στον δικό μας χώρο», εικάζει. 

Το σκέφτεται λίγο κι επιστρέφει στο θέμα της απογοήτευσης: «Αλλοι αγαπούν αυτή την πόλη, άλλοι όχι. Το σίγουρο, όμως, είναι πως δεν την αγαπάει ο δήμαρχος». Δεν περιμένει, λέει, θαύματα «αλλά και τόση υποκρισία περιττή δεν είναι; Γιατί οργανώνει μια φορά το χρόνο τον ποδηλατικό γύρο, ενώ ξέρουμε πόσο ταλαιπωρούνται όσοι τολμούν να κυκλοφορούν με ποδήλατο; Αισθάνομαι πως μας κοροϊδεύει. Το λογικό θα ήταν, όπου είναι εφικτό, να σχεδιάσει ποδηλατόδρομους», διαμαρτύρεται. Και τότε θυμάται πως μόλις δύο λεπτά νωρίτερα είχε πει ότι δεν περιμένει θαύματα. Οσο για τις ταράτσες μας, τις οποίες ο δήμος μάς προτρέπει να «πρασινίσουμε», αυτό του φαίνεται τουλάχιστον αστείο. «Ε, εντάξει εντάσσεται στο τρεντ της οικολογίας. Μήπως να ασχοληθεί επιτέλους με τη βρωμιά της Αθήνας; Εστω το θέμα της καθαριότητας, μπορεί επιτέλους να το φροντίσει;» απευθύνει το, μάλλον ρητορικό, ερώτημα. *

πηγή: Ελευθεροτυπία

Read More