Κυριακή 25 Απριλίου 2010


του Γρηγόρη Νικολόπουλου

Μόνον 120 υπάλληλοι απήργησαν προχθές στην Εθνική Τράπεζα. Οι άλλοι εργάστηκαν επιδεικνύοντας αίσθηση ευθύνης τις δύσκολες αυτές ώρες. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι απαγόρευαν τον απόπλου των πλοίων, ακυρώνοντας τις πενταήμερες των σχολείων και αφήνοντας τους μικροκαταστηματάρχες των νησιών χωρίς φράγκο. Τώρα πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Και η πρώτη που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της είναι η κυρία Αλέκα Παπαρήγα, η οποία διατάζει τους ψηφοφόρους της να μη σέβονται τις αποφάσεις των δικαστηρίων για τις απεργίες τους. Από κοντά και διάφοροι άλλοι που κραυγάζουν- όπως ο κ. Π. Λαφαζάνης- να διώξουμε με τις κλωτσιές τους υπαλλήλους του ΔΝΤ από τη χώρα και διάφορες άλλες τέτοιες ψευτοεπαναστατικές παραινέσεις προς τους νεότερους από τους δεινόσαυρους της αριστερής ιδεολογίας.

Τι παριστάνουν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες που βρίσκονται στη Βουλή; Ως πότε θα επιδιώκουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα εις βάρος του λαού; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η χώρα χρεοκόπησε; Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρξει συσπείρωση και κοινωνική συνοχή;

Αναρωτιέμαι ειλικρινά: Πιστεύουν οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι απόψεις που εκφράζουν οι ηγέτες τους και τα ισχυρά στελέχη των κομμάτων τους είναι σήμερα η ενδεδειγμένη στάση έναντι της κρίσης; Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι η απέχθεια προς τη ΝΔ, το ΠαΣοΚ και τον δικομματισμό είναι δικαιολογημένη. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, οργισμένοι με όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Αμφισβητώ όμως το ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, που είναι κατά κανόνα άνθρωποι της εργασίας και του μόχθου, συμφωνούν με την αγνόηση της Δικαιοσύνης, με την κατάληψη όλων των δημοσίων υπηρεσιών και των επιχειρήσεων. Αμφισβητώ επίσης το ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονταικαι βρίσκονταν πάντα ανεξαρτήτως κυβερνήσεων- μέσα στα κρατικά θεσμικά όργανα, αλλά και οι υπόλοιποι οι οποίοι είναι σε μεγάλο ποσοστό οραματιστές, ιδεολόγοι και άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών, συμφωνούν με τις κραυγές του κ. Λαφαζάνη και τις προτροπές του περί κλωτσηδόν αποπομπής των τεχνοκρατών του ΔΝΤ.

Η ώρα είναι δύσκολη, η απογοήτευση όλων μας πολύ μεγάλη, ο φόβος για το μέλλον ισχυρός. Η ανατροπή που πρέπει να γίνει είναι ανατροπή αξιών και όχι ανατροπή θεσμών. Οι απόψεις αυτές, που διατυπώνονται από μέρος της Αριστεράς, αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στην εκμετάλλευση της απελπισίας του κόσμου για ίδιον όφελος.
πηγή: Το ΒΗΜΑ

Posted on Κυριακή, Απριλίου 25, 2010 by Unknown

No comments

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Tου Πασχου Μανδραβελη

Eίναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα το ΚΚΕ έχαιρε ασυλίας. Επειδή μαρτύρησε κατά τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο έπεισε τους πάντες ότι αγιοποιήθηκε. Χρησιμοποίησε τους αγώνες αγνών ανθρώπων, ώστε κάποιοι στον Περισσό να απολαμβάνουν διάφορα οφέλη και κυρίως να αποφεύγουν κάθε κριτική για τα πεπραγμένα τους. Ετσι, το ΚΚΕ μπορεί να καλεί τους εργαζομένους σε ξεσηκωμό για τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά το ίδιο δίνει χαμηλότερα στις επιχειρήσεις του. Μπορεί να καλεί όλους τους εργαζομένους να απεργήσουν κατά των μέτρων της κυβέρνησης, αλλά να εργάζονται όλοι κανονικά στην «Τυποεκδοτική».

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα δύο μέτρα και σταθμά, που ιστορικά ακολουθούσε το ΚΚΕ στην πορεία του. Ετσι κι αλλιώς, πάντα κατήγγειλε τις δεξιές χούντες, αλλά θεωρούσε σοσιαλιστικά επιβεβλημένο τον σφαγιασμό χιλιάδων στη Βουδαπέστη, την Πράγα και αλλού. Το πρόβλημα με το ΚΚΕ είναι ότι βαφτίζει οποιονδήποτε τολμήσει να αρθρώσει μια κάπως διαφορετική άποψη «αντικομμουνιστή» (στην καλύτερη περίπτωση), «υπηρέτη του κεφαλαίου» (στην ήπια) και «πράκτορα» (στη χειρότερη). Ετσι εξάλλου χαρακτήρισε και συνεπείς -μέχρι ανοησίας- αγωνιστές του ΚΚΕ που στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Οι καρεκλοκένταυροι του Περισσού (τότε εξωτερικού) θυσίασαν πολλούς για να διατηρήσουν τη μίζερη εσωκομματική τους εξουσία. Aλήθεια! Εκείνο το ημερολόγιο της Ελλης Παππά για την υπόθεση Μπελογιάννη θα αργήσει πολύ το Μουσείο Μπενάκη να το δημοσιοποιήσει;

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όσα γίνονται στην «Τυποεκδοτική» και σε άλλες επιχειρήσεις του ΚΚΕ είναι ενδοκομμουνιστική υπόθεση. Ετσι το πούλησε η κ. Παπαρήγα στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών. Είπε ότι οι εργαζόμενοι στις κόκκινες φάμπρικες είναι καλοί κομμουνιστές και ως καλοί κομμουνιστές χύνουν τσάμπα τον εργατικό τους ιδρώτα.

Οι κάτοικοι, όμως, των νησιών σε τι φταίνε, για να πληρώνουν τους σχεδιασμούς της γραφειοκρατίας του Περισσού; Οι τουρίστες των ξενοδοχείων γιατί να μένουν αποκλεισμένοι επειδή ο κ. Μαΐλης ονειρεύεται τη μεγάλη επανάσταση;

Προχθές, με την ανοχή όλων μας, το ΚΚΕ πραγματοποίησε ένα ακόμη χάπενινγκ με σοβαρό κόστος για την εθνική οικονομία. Εστειλε ομάδες πέντε-δέκα ατόμων για να κλείσουν τα κεντρικά ξενοδοχεία και να απαγορεύσουν τα πλοία να αποπλεύσουν από τον Πειραιά. Βρήκαν κι έκαναν! Η κυβέρνηση έμεινε αδρανής, διότι φοβάται ότι η σύλληψη εκείνων που παραβιάζουν τον νόμο θα θεωρηθεί «ποινικοποίηση των αγώνων». Οι πολίτες που πλήττονται από την παραβίαση του νόμου δεν αντιδρούν διότι φοβούνται τον χαρακτηρισμό του «αντικομμουνιστή». Ετσι, δέκα νοματαίοι του ΚΚΕ διαφεντεύουν το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Εφτασε η στιγμή να πούμε όλοι «ώς εδώ!» Δεν μπορεί το 8% να κυβερνά τη χώρα. Δεν μπορούν δέκα άτομα να κλείνουν τα ξενοδοχεία και κανείς να μη διαμαρτύρεται. Δεν μπορεί να παραβιάζονται κατάφωρα οι νόμοι και να μην κάθεται κανένας στο σκαμνί. Δεν μπορεί μια χούφτα στελεχών του ΚΚΕ να μασκαρεύονται ναυτεργάτες και να σταματούν την ακτοπολοΐα. Αυτό που το ΚΚΕ ονομάζει «αντικομμουνισμό» δεν είναι μόνο εθνική ανάγκη. Είναι κοινωνικό καθήκον. Είναι αντίσταση στον φασισμό με κόκκινη λεοντή.

Posted on Σάββατο, Απριλίου 24, 2010 by Unknown

No comments

Αυτή είναι η προτροπή ενός αρθρογράφου σε δωρεάν αθηναϊκή φυλλάδα που κυκλοφορεί. Κύριος αποδέκτης είναι οι συνδικαλιστές του Κ.Κ.Ε., οι άεργοι τύποι που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας δυο φορές τη μέρα και δυσφυμούν τη χώρα στο εξωτερικό με την προϊστορικού τύπου συμπεριφορά τους.

Η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο και κάποιοι φαίνονται να χαίρονται για το χάος που θα επακολουθήσει εάν δεν καταφέρουμε να βγούμε στην επιφάνεια. Χαίρονται, ονειρευόμενοι σοσιαλιστικές επαναστάσεις των προλετάριων Ελλήνων. Φαντάζονται οδοφράγματα, μάχες έξω από τη Βουλή και τελική επικράτηση μιας κομμούνας. Όμως δεν είμαστε στο 1917. Ευτυχώς για εμάς ο κομμουνισμός θάφτηκε στα βουνά του Γράμμου και εξοντώθηκε με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Γι' αυτό καλό είναι τα πάσης φύσεως δίποδα με μορφή ανθρώπου να πάψουν να εξεγείρουν τον κόσμο για τις νυχτερινές τους ονειρώξεις. Να βρουν άμεσες λύσεις, ΤΩΡΑ, πριν βρεθούν από το περιθώριο της ιστορίας στον πάτο καμιάς θάλασσας..

Posted on Σάββατο, Απριλίου 24, 2010 by Unknown

No comments

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Οι μέρες πίσω από τα σίδερα παιρνούν βασανιστικά. Λάθος, παρεξήγηση ή κατάφωρη αδικία είναι μερικές από τις σκέψεις που μπορεί να παιρνούν από το μυαλό μας για μια φυλάκιση ενός νέου παιδιού που βροντοφωνάζει την αθωότητά του.

Δυο περιπτώσεις. Ένας δημοσιογράφος κι ένας κολυμβητής. Ο Δημήτρης Π., δημοσιογράφος, βρέθηκε με ανοιγμένο κεφάλι στην Ευελπίδων επειδή κάποιοι τον κατηγόρησαν ότι σε επεισόδια μεταξύ εθνικιστών και αντιρατσιστικών επιτροπών φορούσε κράνος (!) και βιαιοπράγησε εναντίον θύματος το οποίο δεν κατονόμασαν και ακόμη ψάχνουν. Παρά τις διαβεβαιώσεις από τους εκδότες των εντύπων που εργάζεται ότι είχε σταλεί για να καλύψει το ρεπορτάζ, παραμένει μέχρι σήμερα στη φυλακή.

Μάριος Ζ. Κολυμβητής. Διαδηλωτής σε πορεία αριστερών σωματείων και οργανώσεων, συλλαμβάνεται και κατηγορείται για επεισόδια από τους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν στη διάρκεια της πορείας και παρότι υπήρχαν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες που κατήγγειλαν την αναίτια σύλληψη. Ο Μάριος κατηγορήθηκε ότι έριξε μολότοφ σε αστυνομικό, ο οποίος πήρε φωτιά και, αφού την έσβησε, προχώρησε ο ίδιος στη σύλληψή του. Διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, συλλογή υπογραφών από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Διαμαρτυρίες καθηγητών πανεπιστημίου και σωματείων για την κατάφωρη αδικία. Τώρα ο Μάριος Ζ. είναι έξω απ' τα κάγκελα με περιοριστικούς όρους!

Δυο ιστορίες, δυο συλλήψεις διαφορετικά αποτελέσματα. Γιατί κύριε Χρυσοχοϊδη; Γιατί ο Δημήτρης Π. να βρίσκεται ακόμη μέσα στη φυλακή; Επειδή δεν δήλωσε ποτέ οπαδός της Αριστεράς; Επειδή ποτέ του δεν πέταξε μολότοφ κρίθηκε προφυλακιστέος;

Στην Ελλάδα του 2010, ο Έλληνας Πατριώτης πρέπει να νιώσει τις συνέπειες της αφέλειας του όταν πίστευε ότι οι ιδεολογικές μάχες είχαν τελειώσει. Αλλά φταίει, γιατί είχε ενημερωθεί από μηνύματα στους τοίχους: ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ.

(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την άδικη κράτηση του Δημήτρη Παπαγεωργίου, μπες στο blog του Χωρίς Κορδόνια)

Posted on Παρασκευή, Απριλίου 23, 2010 by Unknown

1 comment




Posted on Παρασκευή, Απριλίου 23, 2010 by Unknown

No comments

Τρίτη 20 Απριλίου 2010


Με ένα άρθρο γεμάτο δηλητήριο και ειρωνεία, οι Σκοπιανοί εκδήλωσαν τον πανικό της στην πρωτοβουλία του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. να ανεγείρει πρώτος άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αθήνα.

Κάτι τέτοιο το παρουσιάζουν ως προβοκάτσια και ζητούν εξηγήσεις από τη Σκοπιανή κυβέρνηση γιατί ανέχετε τον Καρατζαφέρη!!
Δείτε και γελάστε με την ψυχή σας τους πανικόβλητους Σκοπιανούς!!

Posted on Τρίτη, Απριλίου 20, 2010 by Unknown

No comments

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Posted on Κυριακή, Απριλίου 18, 2010 by Unknown

No comments

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Μα πώς να αλλάξουμε; «Το πρόβλημά μας είναι πολιτισμικό. Τα χρόνια της μεταπολίτευσης εμπεδώθηκε η νοοτροπία του συβαριτισμού και της ήσσονος προσπαθείας», μου έλεγε τις προάλλες ένας από τους βασικότερους υπουργούς της κυβέρνησης, ο οποίος παρ’ όλα αυτά ευελπιστεί ότι «μόνον ο Γιώργος μπορεί να διορθώσει τα λάθη του πατέρα του».

Σε περίοδο κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, «το κλασικό λάθος», σύμφωνα με τα όσα δίδαξε ο Ρόναλντ Χάιφετς στο πρόσφατο σεμινάριο προς τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, είναι «να εντοπίζουμε τα προβλήματα σαν τεχνικά όταν είναι προβλήματα προσαρμογής» Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι υπουργοί τον αγνόησαν. (Και όχι μόνον λόγω της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος, που δέχεται κάθε Ελλην πολιτευτής μόλις υπουργοποιείται και αυτομάτως μεταμορφώνεται σε παντογνώστη...). Κυρίως επειδή αυτό το λίγο ξέρουν να κάνουν οι περισσότεροι υπουργοί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του στενού κυβερνητικού κύκλου περί τον πρωθυπουργό, που αξιολογεί τις επιδόσεις τους: «Ο κρατικός μηχανισμός έχει σχεδόν αυτονομηθεί και τους κατάπιε. Φθείρονται στη γραφειοκρατική ρουτίνα, που δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε, ή ταυτίζουν το έργο με την παραγωγή ακόμη περισσότερων νόμων». Για τους περισσότερους, είναι αμφίβολο αν έχουν κιόλας τη δυνατότητα να προσαρμοσθούν στις ανάγκες της κρίσης: Το πρόβλημά τους είναι πολιτισμικό, ζουν ακόμη στον κόσμο του «Μεγάλου», όταν η πολιτική γινόταν με την αλόγιστη επέκταση του κράτους. Ο θυμός που συσσωρεύει ο Πάγκαλος με όσους υπουργούς κωλυσιεργούν στη συγχώνευση των οργανισμών του Δημοσίου δεν είναι πια μυστικό.

Εξι μήνες μετά την εκλογή της κυβέρνησης και ενώ ακόμη δεν έχει γίνει τίποτε ουσιαστικό, οι σκέψεις περί ανασχηματισμού ωριμάζουν. «Αυτό που κάνουν συνεχώς ο Παπακωνσταντίνου και η Κατσέλη είναι να τσακώνονται», έλεγε ανώτατη κυβερνητική πηγή. Αλλά και αν βρεθεί ο ιθύνων νους, με την καταλληλη προσωπικότητα και την πείρα ώστε να αναλάβει την προσπάθεια σταθεροποίησης της οικονομίας, ο καιρός που έχουμε μπροστά είναι λίγος και η απόσταση από το ΔΝΤ μόλις δυο βήματα. Τον Μάιο έρχεται το τριμελές κλιμάκιο να ελέγξει την πρόοδο της εφαρμογής του σχεδίου. Θα παρουσιαστεί ώς τότε από μηχανής Θεός για την κυβέρνηση; Θα προλάβει να παρουσιάσει απτά δείγματα προσαρμογής, με παρεμβάσεις στο σπάταλο Δημόσιο; Τα επιτόκια δανεισμού της χώρας δεν πέφτουν με δηλώσεις προθέσεων και νομοσχέδια. Και την αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με αποφασιστικότητα θα την πληρώσει εν τέλει και ο επικεφαλής. Για να επανέλθουμε στον Ρ. Χάιφετς, οι βασικές υπηρεσίες της ηγεσίας, τους είπε, είναι «να κινητοποιεί το έργο της προσαρμογής και να αναπτύσσει προσαρμοστικές συμπεριφορές». Τι έκανε ο Γιώργος, αφού είχε παρακολουθήσει τη διδασκαλία; Εβαλε τον Πεταλωτή να κοινοποιήσει στους δημοσιογράφους ότι ο πρωθυπουργός είχε ενοχληθεί από την προκλητική συμπεριφορά του ναύτη της glamorous οικογενείας, που πήγε για βουτιές στην Καραϊβική. Χαίρω πολύ!

Ολα αυτά, δυστυχώς, αρχίζουν να θυμίζουν (νωρίτερα από όσο ήλπιζα...) μια άλλη κατάσταση, την οποία ζήσαμε στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν। Οπότε σκέπτομαι ότι καλό θα ήταν να φουσκώσω το σωσίβιο και να το έχω από κοντά...

Πηγή: Καθημερινή

Posted on Κυριακή, Απριλίου 04, 2010 by Unknown

No comments

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Μία από τις εφημερίδες σύμβολο στον ευρύτερο αναρχοαριστερό χώρο είναι η Διαδρομή Ελευθερίας. Σε αναφορά της για τα γεγονότα στους Αμπελοκήπους και την άδικη σύλληψη του δημοσιογράφου Δ. Παπαγεωργίου διαβάστε πως περιγράφει τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που υπέδειξαν στις αρχές τους "ενόχους".

"Μέσα σ’ όλα αυτά υπάρχει κι ένα ερώτημα που κάποιους ...κατατρώει: Ανήκει στις αγωνιστικές παραδόσεις της αριστεράς, η ΚΑΤΑΔΟΣΗ στις κρατικές αρχές, η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ των υπεύθυνων εθνικιστών για την επίθεση στην πρόσφατη συγκέντρωση αριστερών στους Αμπελοκήπους –που παραπέμφθηκαν μάλιστα με τον κουκουλονόμο– ή μήπως και αυτά είναι ψιλά γράμματα;

Μπορεί, λοιπόν, να φανταστεί κανείς τι θα γίνει, αν πάρουν οι αριστεροί κανένα υπουργείο σε περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας τους με το Πασοκ. Ή μήπως για κάτι τέτοιο εκπαιδεύονται;
"

Posted on Πέμπτη, Απριλίου 01, 2010 by Unknown

2 comments